ترامپ نبرد، هریس باخت – یومیر

به گزارش یومیر محمدجواد اخوان در سرمقاله روزنامه جوان نوشت:

در خصوص نتایج انتخابات ریاست جمهوری آمریکا تحلیل های مختلفی در رسانه های جهان مطرح شده و این سوال مطرح است که ترامپ با وجود پیش بینی ها و نظرسنجی های فراوان چگونه پیروز شد؟ در بیشتر تحلیل ها تمرکز بر آرای الکترال کالج و به ویژه در چند ایالت کلیدی است که در نهایت نتیجه انتخابات را به نفع ترامپ رقم زدند. البته درست است که ماهیت غیرمستقیم انتخابات آمریکا مستلزم استفاده از آرای الکترال به عنوان مبنایی برای مقایسه است اما نباید فراموش کرد که مجموع آرای مستقیم ترامپ در انتخابات کنونی از هریس و در واقع پس از مدت ها پیشی گرفته است. یک رئیس جمهور از آن حزب جمهوری خواه توانست پیروزی انتخاباتی و عمومی را به دست آورد.

بنابراین مقایسه آرای عمومی این دو نامزد حائز اهمیت است. در چند سال اخیر میزان دوقطبی شدن اجتماعی جامعه آمریکا به میزان قابل توجهی افزایش یافته است و معمولاً آرای عمومی دو نامزد اصلی فاصله کمی (چند درصد) با یکدیگر دارند. ترامپ همانند انتخابات گذشته 76 میلیون و 427 هزار رأی (1/50 درصد) و هریس 73 میلیون و 734 هزار رأی (3/48 درصد) به دست آوردند.

مقایسه این ارقام با ارقام مشابه در انتخابات قبلی مفید است. در انتخابات 2020 بایدن 81 میلیون و 283 هزار و 501 رأی (4/51 درصد) و ترامپ 74 میلیون و 223 هزار و 755 رأی (47 درصد) به دست آوردند. به عبارت ساده اگرچه حدود 2 میلیون رای به آرای ترامپ اضافه شد اما هریس در مقایسه با آرای بایدن در دوره قبل حدود 8 میلیون رای از دست داد. این افت قابل توجه آرا به سبد ترامپ نرفت و علیرغم فعالیت های زیاد انتخاباتی او نتوانست رشد چشمگیری داشته باشد پس چه شد؟

اگرچه میزان مشارکت دقیق برای انتخابات 2024 هنوز اعلام نشده است اما واضح است که به طور قابل توجهی کمتر از سال 2020 و حتی کمتر از انتخابات 2016 است 152 میلیون نفر در سال 2024 در حالی که تعداد رای دهندگان واجد شرایط در آمریکا از 240 میلیون در سال 2020 به 244 میلیون در سال افزایش یافته است. 2024. در واقع نکته کلیدی این کاهش مشارکت این است که برخی از کسانی که قبلا رای داده اند اکنون پشیمان شده اند و از چرخه مشارکت خارج شده اند.

مطالعه تاریخچه انتخابات به ما می گوید که اکثر رقابت های انتخاباتی و اختلاف گفتمان نامزدها حول محور مسائل داخلی آمریکا صورت می گیرد و دغدغه اصلی رای دهندگان آمریکایی معمولا مسائل روزمره خودشان است. چالش های جهانی یا سیاست خارجی ایالات متحده از اهمیت بسیار پایین تری برخوردار است. در گذشته شاید تنها نمونه مخالفت با این قاعده انتخابات سال 1980 بود که جیمی کارتر به دلیل شکست در پرونده سفارت و حمله به طبس از رقیب خود ریگان شکست خورد.

برخی تحلیلگران بر این باورند که کاهش 10 درصدی آرای هریس که باعث شکست وی شد ناشی از رویکرد او و دولت بایدن به جنگ غزه و حمایت بی چون و چرای کاخ سفید از نسل کشی صهیونیست ها در سال گذشته است. علاوه بر کاهش آرای مسلمانان آمریکایی در برخی ایالت ها بخشی از پایگاه سنتی رای دموکرات ها در میان جوانان و نخبگان نیز نسبت به این سیاست ها نگرش دارند.

برای بررسی این ادعا به وضوح می توانید به مطالعات معتبر مراجعه کنید به عنوان مثال مطالعه ای در سال گذشته در دانشگاه هاروارد انجام شد که نتایج جالبی داشت. این نظرسنجی نشان داد که 51 درصد از جوانان آمریکایی بین سنین 18 تا 24 سال معتقدند که راه حل نهایی برای پایان دادن به مناقشه اسرائیل و فلسطین این است که “اسرائیل به پایان برسد و سرزمین های فلسطینی اشغالی در اختیار حماس قرار گیرد تا یک کشور واحد فلسطینی ایجاد کند.” جالب اینجاست که این عدد در گروه های سنی بالاتر به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. همچنین 60 درصد از همین گروه سنی آمریکایی (24-18) معتقدند که عملیات طوفان الاقصی و حمله حماس در 7 اکتبر به اسرائیل نتیجه طبیعی ظلمی است که اسرائیل در دهه های اخیر بر فلسطینی ها روا داشته است. . همین تعداد (60 درصد) در همان گروه سنی معتقدند که «یهودیان ظالم هستند» و اسرائیل مرتکب نسل کشی شده است. چنین نظرسنجی هایی به وضوح نشان می دهد که ضد صهیونیسم نسل Z در جامعه آمریکا رشد قابل توجهی داشته است در حالی که رسانه های جریان اصلی روایتی همسو با صهیونیست ها را به مخاطب ارائه می دهند. بنابراین اگر ادعا کنیم که هریس نه به ترامپ بلکه به اشتباهات دولت بایدن در جنگ غزه شکست خورد اغراق نکرده ایم.

انتهای پیام