بقیع، زخم همیشه باز تاریخ

به گفته یومیر شرق نوشت: ریشه نابودی قبرهای امامان باکیه قرار بود در یک خصومت تاریخی با پیامبر (صلح بر او) پیدا شود. از همان سالهای اول پس از مرگ پیامبر جریانی وجود داشت که نه تنها با استان Ahl Al -Bayt روبرو شدند بلکه سعی در حذف هرگونه نماد و یادبود از آنها داشتند. این خصومت عمیق با ahl al -bayt al -slam در طول قرن ها در اشکال مختلف مانند حذف نام محدودیت زیارت و در نهایت نابودی مقبره ها پدیدار شد.

Baqi قبر چهار امام معصوم امام حسن موجتابا امام ساجاد امام باکر و امام صدیق (AS) است. قبل از تخریب این مکان مقدس حرم های باشکوهی داشت که توسط مسلمانان از سراسر جهان بازدید می کردند. مقبره های برخی از زنان و همراهان برجسته نیز در همان گورستان قرار دارند. Baqi’a نه تنها بخشی از هویت شیعه بلکه بخشی از تاریخ اسلام است.

با ظهور وهابیسم در قرن دوازدهم آه یک روند رو به رشد اما ریشه دار در افراط گرایی اسلامی پدیدار شد که به شدت با هر حزب احترام یا نمادگرایی در قبرهای اولیاد الله مخالفت کرد. بنیانگذار این تفکر محمد بن عبداللهاب زیارت را بدعت توصیف کرد و آن را به عنوان شرک معرفی کرد. این فرایند بعداً با حمایت سیاسی خانواده سعودی قدرت به دست آورد و تخریب قبرهای اهل البیت را توجیه کرد.

تخریب قبرهای امامان باکیا در دو مرحله انجام شد. Wahhabis برای اولین بار در سال اول اجرا شد اما با فروپاشی دولت اول سعودی مقبره ها بازسازی شدند. بار دوم در هشتم شاوال قبرها پس از تأسیس وهابی ها کاملاً نابود شدند. از آن زمان این مکان مقدس بدون هیچ گونه نشانه ای از قبرها سرکوب شده است.

بنابراین علت اصلی این تخریب وهابی با تفسیر خودش از توحید و شرک فکر می شود. اما مهمتر از همه حمایت رسمی همه دولت سعود بود. ائتلاف سیاسی بین محمد بن عبدالله و محمد بن سعود راه را برای این سیاست ها هموار کرد. در حقیقت تخریب قبرها باید به عنوان محصول انحراف فکری و محصول مناسب بودن سیاسی در نظر گرفته شود تا هویت شیعه را از بین ببرد.

تخریب بقیه قبرها تنها حذف چند بنا تاریخی نبود. در عوض این بخش مهمی از هویت مذهبی فرهنگی و تاریخی امت اسلامی به ویژه شیعیان بود. این عمل جنگی با Ahl Al -Bayt (As) محسوب می شود و باعث رنج عاطفی عمیق در بین عاشقان Ahl Al -Bayt شده است.

نابودی بقیه همواره با واکنشی گسترده از سوی محققان شیعه و برخی از محققان مسلمان سنی روبرو شده است. بسیاری از محققان این عمل را بر خلاف روح قرآن و سنت پیامبر خدا می دانستند. در سالهای پس از تخریب تلاش های زیادی برای بازسازی قبرها صورت گرفته است که متأسفانه به دلیل سیاست هایی که حجم را تنظیم می کنند شکست خورده است.

Baqi امروز نمادی از سرکوب Ahl Al -Bayt و ثروت شیعه در طول تاریخ است. همه ساله در هشتم شاوال قلب دوستداران آهل آل در یادبود روز سیاه سوخت. این تراژدی نه تنها یک رویداد تاریخی بلکه یک موضوع پر جنب و جوش و فعلی در ذهن و قلب امت اسلامی است که قبل از بازسازی این مقبره درخشان بهبود نمی یابد.

*بازتولید سایر محتوای رسانه ای در ISNA تأیید محتوای آن نیست و فقط برای توجه مخاطب است.

پایان پیام