برگزاری یک کنسرت در تهران چقدر آب می خورد؟

به گزارش یومیر افزایش قیمت بلیت کنسرت ها از ابتدای شیوع ویروس کرونا به اوج خود رسیده و همزمان زمزمه هایی مبنی بر تبدیل کنسرت به کالای لوکس آغاز شد.

وقتی با برگزارکنندگان کنسرت به گفتگو نشستیم آنها از یک اجبار صحبت کردند. الزامی است که افزایش بالای هزینه برگزاری یک شب کنسرت برای آنها الزامی است.

در واقع وقتی هزینه اجاره سالن نور صدا تبلیغات و… که از ملزومات برگزاری کنسرت است افزایش می یابد برگزارکنندگان چاره ای جز افزایش قیمت بلیت ندارند.

البته در همان زمان پیش بینی می شد که در آینده ای نه چندان دور سقف کرایه ها به یک میلیون تومان برسد; مدتی بعد در سال ۱۴۰۱ بلیت های کارگردانی به مبلغ «سیصد» میلیون تومان فروخته شد.

اما واقعا هزینه برگزاری کنسرت برای برگزارکنندگان چقدر است؟

یکی از راه های تبلیغ کنسرت نصب بیلبورد در سطح شهر است. به نظر می رسد با توجه به تعداد روز و سایز بیلبورد که از ۱۵ میلیون تومان در ماه شروع می شود هزینه های اجاره در مکان های مختلف متفاوت است. روز

به عنوان مثال تابلویی که روی پل بزرگراه همت نصب می شود به ابعاد یک متر و ۳۰۰*۶۱۰ روزانه ۱۷۰ میلیون تومان یا تابلویی در بزرگراه چمران با ابعاد ۱ متر و ۳۱۰*۳۱۰ قیمت ۱۰۰ میلیون تومان است. تومان. در روز که اساسا برای یک کنسرت است. بیش از یک هفته تا ۱۰ روز بیلبورد اجاره نمی کنند. البته به نظر می رسد تیم هایی که به طور مستمر از محل این تابلوها در سطح شهر استفاده کنند از ۳۰ تا ۴۰ درصد تخفیف برخوردار شوند.

البته نصب بیلبورد در سطح شهر مثلا برای کنسرت نیاز به مجوز جداگانه دارد بنابراین باید مجوز کنسرت از اداره ارشاد گرفته شود و با ارائه مجوز کنسرت اجازه نصب بیلبورد را می دهند.

و هزینه های اجاره سالن ها نیز با یکدیگر متفاوت است. به عنوان مثال کاخ اسپیناس با تمام هزینه ها از جمله روشنایی ال ای دی طراحی داخلی اتاق پذیرایی و … حدود ۱ میلیارد کرون کرون هزینه دارد.

این در حالی است که سالن همایش ها و نمایشگاه بین المللی برج میلاد نزدیک به ۲۰۰ میلیون تومان ارزان شده است. این البته در حالی است که برج میلاد صندلی های کمتری نسبت به سالن نمایشگاه میلاد دارد و به همین دلیل سازندگان علاقه خاصی به برگزاری کنسرت در این سالن ندارند.

البته اگر بخواهید قیمت اجاره این سالن ها را استعلام کنید برای یک سالن خالی رقم تقریبی ۴۸۰ میلیون تومان را به شما می گویند اما بعد از کنسرت بسته به خدماتی که به تیم کنسرت ارائه می شود هزینه تمام می شود. بالا باشد و تولیدکننده به رقمی در حدود ۸۰۰ میلیون تومان برسد. در واقع گفته می شود که سالن ها برای دسترسی تیم کنسرت به هر اتاقی در سالن هزینه اضافی دریافت می کنند.

حال اگر تمام بلیت های یک کنسرت در برج میلاد فروخته شود یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان با هم جمع می شود که ۷۰۰ تا ۸۰۰ میلیون تومان برای اجاره سالن و ۳۰۰ میلیون تومان صرف تبلیغات می شود. ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان به مجموعه تهیه کننده و شرکتش خواننده و گروهش می رسد.

حال این سوال پیش می آید که چرا سالن های مورد اعتماد دولت به اندازه سالن های خصوصی هزینه می کنند تا قیمت بلیت به این ارقام نجومی برسد؟ اگر تالار دولتی باشد متعلق به کل جمعیت کشور است و همه مردم حق استفاده از این امکانات را دارند اما وقتی چنین قیمت هایی اعمال شود تعداد بسیار کمی از اقشار متوسط ​​و پایین می توانند بلیت بخرند. برای این کنسرت ها

بهتر نیست متولیان این سالن ها حداقل به هزینه اجاره یک سالن خالی بسنده کنند تا کنسرت از سبد فرهنگی مردم حذف نشود و شرایط به گونه ای تغییر نکند که همان کنسرت بازان برگزاری کنسرت را محدود می کنند و این انتخاب های محدود از مردم گرفته می شود

هنوز وقتی قیمت بلیت ۱ میلیون و ۱۰۰ تومان است همه شرایط خرید را ندارند. در نتیجه مخاطبان این کنسرت ها کاهش می یابد و کنسرت ها کمتر می توانند تمام بلیت های خود را بفروشند و درآمد کسب کنند که در این صورت تعداد کنسرت ها به حداقل می رسد و در نهایت این سالن ها قسمت زیادی از آن را از دست خواهند داد. درآمد آنها!

انتهای پیام