این ظرف کثیف ناجی بشریت شد!
همه چیز با یک کانتینر آزمایشگاهی کثیف شروع شد. فلمینگ که روی باکتری های استافیلوکوک کار می کرد پس از تعطیلات به آزمایشگاه بازگشت و دریافت که ظرفی که فراموش کرده است برای تمیز کردن آن با قالب پوشانده شده است. اما او چیزی عجیب تر دید.
به گفته یومیر قبل از پنی سیلین یک خراش ساده می تواند منجر به مرگ شود. عفونت هایی مانند ذات الریه سفلیس یا تب روماتیسمی بیماری هایی بودند که پزشکان قادر نبودند. با تولد پنی سیلین میزان مرگ و میر به طرز چشمگیری کاهش یافت. در دهه 1980 این دارو به طور گسترده ای در دسترس عموم قرار گرفت و به عنوان “داروی معجزه آسا” شناخته شد.
در سال 2 یک رویداد ساده و ناخواسته در آزمایشگاه لندن مسیر تاریخ پزشکی را برای همیشه تغییر داد. الكساندر فلمینگ دانشمندی كه ممكن است نمی داند چه گنجی را كشف كرده است نه تنها میلیون ها میلیون نفر جان خود را نجات داد بلكه بنیانگذار دوران آنتی بیوتیک نیز بود. این داستان داستانی از شانس کنجکاوی و انقلاب است که ما هنوز تأثیرات آن را بر زندگی بشر امروز می بینیم.
وقتی شکل نان قاتل باکتری ها شد
همه چیز با یک کانتینر آزمایشگاهی کثیف شروع شد. فلمینگ که روی باکتری های استافیلوکوک کار می کرد پس از تعطیلات به آزمایشگاه بازگشت و دریافت که ظرفی که فراموش کرده است برای تمیز کردن آن با قالب پوشانده شده است. اما او چیزی عجیب و غریب دید: در اطراف شکل هیچ باکتری رشد نکرده است. Muggen که بعداً به عنوان پنی سیلیم نوتراتوم شناخته می شود ماده ای است که باکتری ها را از بین می برد. فلمینگ این دارو را “پنی سیلین” منصوب کرد. وی در مقاله خود نوشت: “این می تواند یک ضد عفونی کننده قوی باشد.” اما راه طولانی وجود داشت تا این کشف به یک ماده مفید تبدیل شود.
از آزمایشگاه تا میدان نبرد
فلمینگ به خودی خود نتوانست پنی سیلین را تولید کند. این کار توسط دو دانشمند دیگر هوارد فلوری و ارنست چین در دانشگاه آکسفورد به دست آمد. در اواخر دهه 1980 با آغاز جنگ جهانی نیاز به یک دارو برای درمان عفونت های سربازان به شدت احساس شد. زخمهای عفونی قاتل ساکت جبهه های نبرد بودند. فلوری و چین راهی برای پاکسازی و تولید پنی سیلین پیدا کردند. در سال 2 اولین آزمایش انسانی انجام شد: بیماری ناشی از عفونت شدید با تزریق پنی سیلین استخراج شد اما از آنجا که میزان دارو کم بود دوباره بد بود و درگذشت. این شکست برای شروع تولید انبوه انگیزه داشت. در سال 3 پنی سیلین به خط مقدم و میدان های نبرد متفقین رسید و هزاران سرباز را نجات داد.
توسعه داروی جهانی
انگلیس به تنهایی نتوانست نیاز جهانی را برآورده کند. جنگ پنی سیلین را به آمریکا برد. در سال 4 فلوری به ایالات متحده سفر کرد و با شرکت های دارویی مانند Fayers همکاری کرد. آمریکایی ها با استفاده از تخمیر عمیق روشی را برای تولید انبوه اختراع کردند که باعث افزایش تولید ده ها هزار نفر شد. تا پایان جنگ بیش از 2 میلیارد واحد در ایالات متحده پنی سیلین تولید شد. این نه تنها برای سربازان متفقین بلکه برای غیرنظامیان در اروپا و آسیا نیز حاصل شد. پس از جنگ سایر کشورها مانند هند و ژاپن تولید محلی را برای گسترش دسترسی به مواد مخدر آغاز کردند.
در اروپا کشورهایی مانند فرانسه و آلمان قبلاً در اثر جنگ آسیب دیده بودند پنی سیلین برای بازسازی سلامت عمومی. در آسیا ژاپن پس از بمباران هسته ای با بحران عفونت روبرو شد در دهه 1980 تولید پنی سیلین را آغاز کرد. هند همچنین به یکی از بزرگترین تأمین کنندگان این دارو در دهه 1980 تبدیل شد و به صنعت دارویی خود اعتماد دارد. سازمان بهداشت جهانی نقش مهمی در توزیع پنی سیلین به کشورهای در حال توسعه ایفا کرد و تا دهه 1980 به ابزاری مهم برای مبارزه با بیماری هایی مانند سل و سفیزی در آفریقا و آمریکای لاتین تبدیل شد.
انقلابی که مرگ را به عقب برگرداند
قبل از پنی سیلین یک خراش ساده می تواند منجر به مرگ شود. عفونت هایی مانند ذات الریه سفلیس یا تب روماتیسمی بیماری هایی بودند که پزشکان قادر نبودند. با تولد پنی سیلین میزان مرگ و میر به طرز چشمگیری کاهش یافت. در دهه 1980 این دارو به طور گسترده ای در دسترس عموم قرار گرفت و به عنوان “داروی معجزه آسا” شناخته شد.
سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که پنی سیلین تا به امروز بیش از 5 میلیون نفر را نجات داده است. اما این پایان داستان نبود ؛ پنی سیلین راه را برای تشخیص سایر آنتی بیوتیک ها مانند استرپتومایسین و تتراسایکلین باز کرد.
مقاومت باکتریایی ؛ یک هشدار جدی
استفاده گسترده و گاه غیر ضروری از پنی سیلین در سراسر جهان منجر به ظهور باکتری های مقاوم شد. امروزه مقاومت باکتریایی یکی از بزرگترین تهدیدات بهداشت جهانی است و سازمان بهداشت جهانی هشدار می دهد که مقاومت آنتی بیوتیکی می تواند ما را قبل از دوران پنی سیلین بازگرداند. این تهدید کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه را مجبور به جستجوی راه حل های جدید کرده است.
قطب
پنی سیلین فقط یک دارو نبود. این نمادی از امید و پیشرفت بود. فلمینگ فلوری و چین در سال 2007 جایزه نوبل پزشکی را دریافت کردند اما مهمتر از همه جان نجات یافته است. میراث واقعی آنها زندگی است که در اروپا آمریکا آسیا و فراتر از آن نجات یافته است. در سال 4 پنی سیلین هنوز با ما است و به ما یادآوری می کند که علم می تواند هنگام همکاری جهانی معجزه ای انجام دهد.
منابع: WHO ACS BBC Nationalwwwwwuseum
پایان پیام