«از زمانی که حمله روسیه به اوکراین آغاز شد، سه گزینه روی میز جهت خاتمه این جنگ وجود دارد؛ پیروزی برای یک طرف، یک جنگ منجمد (وضعیتی که جنگ بدون انعقاد قرارداد صلح به پایان می‌رسد و شروع مجدد آن در آینده محتمل است) و یا راهکار مذاکره. اظهارات مشاور سابق رئیس‌جمهوری اوکراین حاکی از آن است که احتمال گزینه آخر بیشتر از سایر موارد می‌باشد.»
به گزارش یومیر، رابرت کلاک، روزنامه‌نگار و شخصی که پیشتر برای ارتش بریتانیا خدمت می‌کرد، در تحلیلی برای روزنامه تلگراف نوشت: «الکسی آرستوویچ، مشاور سابق ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین احتمال می‌دهد که اوکراین امتیازات ارضی را نسبت به دریافت سخت‌ترین تضمین‌های امنیتی برای سایر بخش‌های کشورش مثل عضویت در ائتلاف نظامی ناتو ترجیح دهد. نه تنها این تصمیم برای بسیاری در کی‌یف و سایر پایتخت‌های اروپایی ناخوشایند است، بلکه احتمال عدم قطعیت درباره طولانی‌تر شدن جنگ و به‌خصوص کشاندن آن به سمت حامیان غربی اوکراین وجود دارد.
این اظهارات آرستوویچ در یک زمان حیاتی عنوان شده است؛ ضدحمله اوکراین که برای طولانی‌مدت برنامه‌ریزی شده وارد ماه دوم خود شده است و این درحالیست که ضدحملات اوکراین با مشکلات متعددی مواجه شده و دست کم کی‌یف را در انتظار طولانی جهت دریافت تجهیزات غربی که پیشتر وعده داده شده بودند، قرار داده است. در عین حال، نیروهای اوکراین در برابر نیروهای روسی تحت فشار فزاینده‌ای هستند.
پیشروی برای اوکراینی‌ها بسیار سخت و دشوار است. آن‌ها فاقد جنگنده‌های پیشرفته جهت محافظت در برابر هلیکوپترهای تهاجمی و جنگنده‌های روسیه هستند. سربازان اوکراینی باید از مین‌ها، تانک‌ها و در نهایت شبکه‌ها و سنگرهایی که توسط روسیه ایجاد شده، گذر کنند.
البته فاکتور قابل تغییر که به نفع اوکراینی‌ها نیست، زمان می‌باشد. در حین جنگ، زمان شاید بی‌رحمانه‌ترین عاملی باشد که کسی توانایی تغییر آن را ندارد. ما شاهد این فاکتور در حین عملیات ناتو در افغانستان بودیم؛ جایی که طالبان خوشحالی مضاعفی از بازگویی ضرب‌المثل معروف افغان داشت و آن مثل این بود که “شاید شما ساعت‌هایی داشته باشید، اما ما زمان را داریم.”
تابستان به‌زودی جایش را به پاییز خواهد داد. البته اکنون ما در نیمه تابستان هستیم. نبرد ادامه خواهد داشت و فصل سرما و زمستان همچون سال گذشته میلادی، به روسیه این امکان را خواهد داد تا دفاع خود را بیشتر تقویت کند. در عین حال، تمامی چشم‌ها به انتخابات آتی ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا دوخته شده است. و در این میان خود کی‌یف می‌داند که فرصت چندانی برای بازپس‌گیری سرزمین‌هایش ندارد.
اگر کی‌یف تا زمستان در اهداف خود شکست بخورد، احتمال مطرح شدن بحث امتیازات ارضی بیشتر می‌شود و حتی ممکن است این درخواست از جانب کشورهای غربی به دلیل “خستگی ناشی از جنگ” و کمبود مهمات عنوان شود.
درحالیکه اوکراین طی ماه‌های آینده جنگ را ادامه خواهد داد، دولت‌های غربی باید به عنوان یکی از نتایج سیاسی بالقوه شکست ضدحمله اوکراین، برای چشم‌انداز تلخ امتیازات ارضی آماده شوند. اما با این تفاسیر مشخص نیست که اگر کی‌یف بخواهد تضمین‌های امنیتی را به جز عضویت کامل در ناتو دریافت کند، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه به چنین قراردادی احترام خواهد گذاشت یا خیر.
البته چنین پایانی برای چین بسیار خوشایند خواهد بود زیرا این کشور از تقسیم اوکراین و ایجاد شکاف در خطوط سیاسی ناتو خوشحال می‌شود. چنین نتیجه‌ای همچون یک کادو برای شی جینپینگ، رئیس‌جمهوری چین تلقی خواهد شد؛ کشوری که سعی دارد نفوذش را در منطقه هند-آرام افزایش دهد و در عین حال برای غرب یک شکست مخرب قلمداد می‌شود.»
انتهای پیام