از امروز حرف این فیلم ها را هم نزنید

به گزارش یومیر به نقل از تابناک گاردین در گزارشی به قلم نیکولا دیویس صحبت از قتل در فیلم ها را افزایش داد و از اثرات مضر این گونه فیلم ها بر رفتار مردم خبر داد.

محققان دریافته اند صحبت درباره قتل در فیلم ها در حال افزایش است روندی که به گفته آنها می تواند برای بزرگسالان و کودکان به طور یکسان نگرانی های سلامتی ایجاد کند.

بر اساس این گزارش یک مطالعه نشان داد که طی 50 سال گذشته افزایش اندک اما قابل توجهی در شخصیت های فیلم در مورد قتل وجود داشته است.

حتی ژانرهای غیر جنایی!

برد بوشمن استاد ارتباطات در دانشگاه ایالتی اوهایو که یکی از نویسندگان این تحقیق است در این باره می گوید: نکته شگفت انگیز این است که این افزایش نه تنها در ژانرهای جنایی است که به دلیل خشونت آنها مورد انتظار است. در غیر مجرمان نیز مشاهده می شود».

تیم تحقیقاتی بر این باور است که این افزایش ممکن است منعکس کننده افزایش رفتار خشونت آمیز در فیلم ها باشد و خواستار ترویج “استفاده آگاهانه و سواد رسانه ای” برای محافظت از گروه های آسیب پذیر به ویژه کودکان شد.

بوشمن افزود: “بزرگسالان می توانند انتخاب های خود را انجام دهند اما من به ویژه نگران این هستم که کودکان در معرض خشونت در رسانه ها قرار گیرند.”

رفتار پس از مشاهده

موضوع تأثیر خشونت در صفحه نمایش بر بینندگان موضوع بحث های بسیاری بوده است. برخی از مطالعات نشان می دهند که جوانان ممکن است پس از تماشای رسانه های خشونت آمیز مانند تلویزیون و بازی های ویدیویی پرخاشگرتر شوند و کودکانی که در معرض چنین رسانه هایی قرار می گیرند رفتار ضد اجتماعی بیشتری از خود نشان می دهند و از نظر عاطفی پریشان می شوند.

با این حال یک تجزیه و تحلیل منتشر شده در سال 2020 نشان داد که هرگونه ارتباط مثبت بین رفتار خشونت آمیز و بازی های ویدیویی خشونت آمیز ناچیز است. محققان همچنین تاکید می کنند که آیا فیلم های خشونت آمیز به خشونت در دنیای واقعی کمک می کنند بستگی به این دارد که بیننده مستعد خشونت باشد یا خیر.

در مقاله ای که در مجله Jama Pediatrics منتشر شد برد بوشمن و همکارانش گزارش دادند که چگونه گفتگوی 166534 فیلم انگلیسی زبان تولید شده از سال 1970 تا 2020 را با استفاده از داده های وب سایت OpenSubtitles.org تجزیه و تحلیل کردند.

نتایج نشان داد که تقریباً 7 درصد از فیلم های تحلیل شده دارای دیالوگ هایی حاوی افعال با ریشه «کشتن» یا «قتل» بودند. تیم تحقیقاتی مواردی را که این افعال به صورت سؤالی نفی یا مفعول استفاده می شد کنار گذاشت و سایر افعال مرتبط با خشونت مانند «تیراندازی» یا «چاقو» را در نظر نگرفت.

بوشمن گفت: «این یک تخمین بسیار محافظه کارانه از قتل در نیم قرن گذشته است.

سپس تیم تحقیقاتی درصد افعال حاوی ریشه های «کشتن» و «قتل» را در دیالوگ های هر فیلم محاسبه و میانگین آن ها را برای هر سال محاسبه کردند.

تیم تحقیقاتی دریافت که در حالی که درصد این افعال قاتل در فیلم ها در طول زمان در نوسان بوده است استفاده از آنها به طور کلی در طول دهه ها افزایش یافته است – روندی که برای شخصیت های مرد و زن صادق است.

درصد دیالوگ های قاتل

قابل ذکر است در حالی که در اوایل دهه 1970 در همه ژانرها و شخصیت ها 0.21٪ از افعال گفتگو ریشه “کشتن” یا “قتل” داشتند این رقم در سال 2020 به 0.37٪ افزایش یافت.

وقتی نوع فیلم در نظر گرفته شد محققان دریافتند که استفاده از افعال قاتل به مرور زمان برای انواع فیلم های جنایی و غیرجنایی افزایش می یابد. با این حال در حالی که شخصیت های مرد در هر دو دسته افزایش استفاده از افعال قاتل را نشان دادند این فقط برای شخصیت های زن در فیلم های غیرجنایی صادق بود.

تیم تحقیقاتی گفت که یافته های آنها با کارهای قبلی که نشان می داد خشونت با اسلحه در فیلم های پرفروش از سال 1950 بیش از دو برابر شده است مطابقت دارد.

بوشمن این مطالعه را نگران کننده دانست و افزود که قرار گرفتن در معرض رسانه های خشونت آمیز می تواند اثرات تجمعی داشته باشد و نگرش مردم را در مورد جهان شکل دهد.

وی افزود: ما می دانیم که قرار گرفتن در معرض رسانه های خشونت آمیز اثرات زیانبار زیادی دارد این امر باعث افزایش رفتار پرخاشگرانه می شود اما حساسیت مردم را نسبت به درد و رنج دیگران نیز از بین می برد.

* بازنشر مطالب سایر رسانه ها در یومیر به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع مخاطبان است.

انتهای پیام