اجرا گذاشتن مهریه | شرایط، مراحل و نکات حقوقی مهم

شرایط اجرا گذاشتن مهریه
اجرا گذاشتن مهریه، حق قانونی هر زنی است که می تواند آن را از طریق اداره ثبت اسناد یا دادگاه خانواده پیگیری کند. این فرآیند با پیچیدگی های خاص خود همراه است، به ویژه با توجه به محدودیت ۱۱۰ سکه در قانون جدید مهریه، اما آگاهی از مسیرهای صحیح، این راه را هموارتر می سازد.
تصور کنید در مسیر زندگی مشترک، گاهی اوقات تصمیماتی گرفته می شوند که نیاز به پیگیری حقوقی دارند. یکی از مهم ترین حقوق مالی زنان در ایران، مهریه است. این حق که از لحظه جاری شدن صیغه عقد نکاح به زن تعلق می گیرد، می تواند در شرایط خاصی مطالبه و به اجرا گذاشته شود. برای زنانی که در این نقطه از زندگی قرار گرفته اند و قصد مطالبه مهریه خود را دارند، درک صحیح از مفاهیم حقوقی و مسیرهای اجرایی، بسیار حیاتی است. این آگاهی نه تنها به احقاق حق کمک می کند، بلکه باعث می شود این مسیر با آرامش و اطمینان بیشتری طی شود.
بر اساس ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی ایران، با وقوع عقد نکاح، زن بلافاصله مالک تمام مهریه می شود. این مالکیت، مستقل از تمکین یا عدم تمکین زن است و تنها در صورتی از بین می رود که زن به اراده خود، مهریه را به همسرش ببخشد. هر آنچه که در عرف جامعه و شرع، مالیت و منفعت مشروع داشته باشد، می تواند به عنوان مهریه در سند ازدواج ثبت شود. در ایران، معمولاً مهریه به صورت ملک غیرمنقول، سکه بهار آزادی، یا وجه نقد تعیین می شود. برای زنانی که در پی مطالبه مهریه خود هستند، شناخت این حق و راه های قانونی آن، ضروری است تا بتوانند با دیدی باز و آگاهانه، بهترین تصمیم را برای آینده خود بگیرند.
پرده برداری از قانون جدید مهریه: رمزگشایی از محدودیت 110 سکه
اغلب عبارت قانون جدید مهریه شنیده می شود و ابهامات زیادی را در ذهن ایجاد می کند. باید دانست که در واقع یک قانون کاملاً جدید در مورد مهریه وضع نشده است؛ بلکه منظور، رویه قضایی و تفسیری نوین از ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی و قانون حمایت خانواده است که به مرور زمان شکل گرفته و اجرا می شود. این رویکرد جدید، به ویژه محدودیت ۱۱۰ سکه، تأثیرات قابل توجهی بر نحوه مطالبه و وصول مهریه گذاشته است.
محدودیت 110 سکه و پیامدهای آن
یکی از مهم ترین بخش های این رویه قضایی، مربوط به محدودیت ۱۱۰ سکه است. این محدودیت به معنای باطل شدن مهریه بالای ۱۱۰ سکه نیست، بلکه به چگونگی اعمال فشار و اجبار بر زوج برای پرداخت مهریه مربوط می شود. هدف از این بخش، شفاف سازی این موضوع و رفع سوءتفاهمات رایج است.
تأثیر بر امکان جلب و حبس زوج
طبق رویه قضایی فعلی، امکان جلب و حبس زوج به دلیل عدم پرداخت مهریه، تنها تا سقف ۱۱۰ سکه بهار آزادی یا معادل ریالی آن وجود دارد. این بدان معناست که اگر مهریه زوجه، برای مثال ۳۰۰ سکه باشد و زوج توانایی پرداخت آن را نداشته باشد، دادگاه فقط می تواند تا سقف ۱۱۰ سکه دستور جلب او را صادر کند. برای مابقی مهریه (۱۹۰ سکه در این مثال)، زن باید راه دیگری را برای وصول پیش بگیرد که معمولاً از طریق شناسایی و توقیف اموال زوج است.
امکان جلب و حبس زوج به دلیل عدم پرداخت مهریه، تنها تا سقف 110 سکه بهار آزادی یا معادل ریالی آن وجود دارد.
ممنوع الخروجی: تفاوت رویکرد ثبت و دادگاه
ممنوع الخروجی زوج یکی دیگر از اهرم های فشار برای وصول مهریه است که دارای ظرافت های خاص خود می باشد. اگر زن از طریق اداره ثبت برای مطالبه مهریه اقدام کند، می تواند برای کل مهریه (حتی بیش از ۱۱۰ سکه) درخواست ممنوع الخروجی همسرش را صادر کند. اداره ثبت در این زمینه محدودیتی قائل نیست و ممنوع الخروجی را بر اساس کل مهریه مندرج در سند رسمی ازدواج صادر می کند.
اما در صورتی که مطالبه مهریه از طریق دادگاه خانواده صورت پذیرد، رویه کمی متفاوت است. برای صدور قرار ممنوع الخروجی از سوی دادگاه به استناد جلب، این محدودیت ۱۱۰ سکه نیز اعمال می شود. با این حال، اگر زن همزمان با دادخواست مهریه، درخواست تأمین خواسته (توقیف اموال) نیز ارائه دهد، دادگاه می تواند به شرط وجود دلایل کافی، برای کل مهریه قرار ممنوع الخروجی صادر کند، حتی اگر مبلغ آن بیش از ۱۱۰ سکه باشد. در واقع، ممنوع الخروجی از طریق ثبت، فرآیند ساده تری دارد و محدودیت ۱۱۰ سکه در آن دخیل نیست، اما در دادگاه باید ملاحظات حقوقی بیشتری را در نظر گرفت.
سرنوشت مهریه مازاد بر 110 سکه
سوالی که ذهن بسیاری از زنان را به خود مشغول می کند این است که اگر مهریه بیش از ۱۱۰ سکه باشد، تکلیف مابقی آن چیست؟ آیا این بخش از مهریه باطل می شود؟ پاسخ قاطعانه این است که خیر، مهریه باطل نمی شود و زن همچنان مالک تمام مهریه است. تفاوت در شیوه مطالبه و وصول آن است. برای مهریه مازاد بر ۱۱۰ سکه، زن دیگر نمی تواند از اهرم فشار جلب و حبس استفاده کند. در این شرایط، تنها راه ممکن، شناسایی اموال زوج و توقیف آن ها برای وصول مهریه است. به همین دلیل، جمع آوری اطلاعات دقیق از دارایی های همسر، مانند حساب های بانکی، املاک، خودرو، سهام و سایر اموال، در این مرحله از اهمیت بالایی برخوردار است.
رفع ابهامات رایج
یکی از بزرگترین سوءتفاهمات رایج این است که تصور می شود مهریه های بالای ۱۱۰ سکه بی اعتبار شده اند یا دولت بیش از این مقدار را تضمین نمی کند. این تصور کاملاً نادرست است. دولت یا قوه قضائیه، تضمین کننده مهریه نیستند و مهریه یک بدهی بین زوجین است. محدودیت ۱۱۰ سکه تنها به بحث جلب و زندانی شدن زوج مربوط می شود و ارتباطی به اعتبار اصل مهریه ندارد. تمامی سکه های تعیین شده در عقدنامه، تا هر تعداد، معتبر و قابل مطالبه هستند؛ تفاوت فقط در ابزارهای قانونی برای دریافت آن هاست.
انتخاب مسیر درست: مقایسه جامع مطالبه مهریه از طریق ثبت و دادگاه
برای مطالبه مهریه، دو مسیر اصلی وجود دارد: از طریق اداره ثبت اسناد یا از طریق دادگاه خانواده. هر یک از این مسیرها دارای مزایا و معایب خاص خود هستند و انتخاب بهترین روش، به وضعیت مالی زوج و اهداف زن بستگی دارد. درک تفاوت های این دو رویکرد، به زنان کمک می کند تا با آگاهی کامل، مناسب ترین راه را برای احقاق حق خود برگزینند.
ویژگی | روش مطالبه از طریق اداره ثبت | روش مطالبه از طریق دادگاه خانواده |
---|---|---|
هزینه اولیه | کمتر (حق الاجرا) | بیشتر (هزینه دادرسی) |
مدت زمان | در صورت وجود مال مشخص، سریع تر | معمولاً طولانی تر (رسیدگی قضایی) |
قابلیت جلب/حبس | ندارد | دارد (فقط تا 110 سکه) |
قابلیت ممنوع الخروجی | دارد (برای کل مهریه) | دارد (برای تامین خواسته می تواند شامل کل باشد، اما برای جلب تا 110 سکه) |
شرط اصلی استفاده | وجود مال مشخص و قابل توقیف (غیر از مستثنیات دین) | عدم وجود مال یا درخواست جلب و تقسیط، یا مهریه عندالاستطاعه |
مزایا | سرعت، هزینه کمتر در صورت وجود مال، ممنوع الخروجی آسان تر | امکان جلب، رسیدگی به اعسار و تقسیط، تامین خواسته، بررسی جامع تر |
معایب | در صورت عدم وجود مال بی فایده، عدم امکان جلب | هزینه و زمان بیشتر، پیچیدگی های دادرسی |
تصمیم گیری در مورد انتخاب مسیر، یک گام بسیار مهم است. اگر زوجه از وجود اموال مشخص و ثبت شده ای به نام همسرش مطلع است که جزو مستثنیات دین نیستند (مانند ملک، خودرو، حساب بانکی قابل توجه)، اقدام از طریق اداره ثبت می تواند سریع تر و کم هزینه تر باشد. در این روش، زن می تواند به سرعت اموال را توقیف کرده و از فروش یا انتقال آن ها جلوگیری کند و همچنین ممنوع الخروجی زوج را برای کل مهریه درخواست نماید.
اما اگر زوج هیچ مال مشخصی ندارد یا قصد تقاضای جلب او را دارید (تا سقف ۱۱۰ سکه)، یا مهریه از نوع عندالاستطاعه است و نیاز به اثبات تمکن مالی زوج دارید، مراجعه به دادگاه خانواده گزینه مناسب تری خواهد بود. دادگاه با در نظر گرفتن جوانب مختلف، می تواند حکم به تقسیط مهریه داده و در صورت عدم پرداخت اقساط، تا سقف ۱۱۰ سکه، حکم جلب صادر کند. در این روش، امکان رسیدگی به ادعای اعسار (ناتوانی مالی) زوج نیز وجود دارد که فرآیند را طولانی تر اما جامع تر می سازد. بنابراین، ارزیابی دقیق وضعیت مالی همسر و انتظارات خود از این فرآیند، کلید انتخاب موفقیت آمیز است.
گام به گام با اداره ثبت: مطالبه مهریه در بستر سادگی و سرعت
زمانی که زوجه از وجود اموال مشخص و قابل شناسایی به نام همسر خود اطمینان دارد، مسیر مطالبه مهریه از طریق اداره ثبت اسناد می تواند بسیار مؤثر و سریع باشد. این روش، به ویژه برای توقیف فوری اموال و درخواست ممنوع الخروجی زوج، مزایای خاص خود را دارد. آشنایی با مراحل آن، به زن امکان می دهد تا با اطمینان بیشتری این راه را در پیش گیرد.
چه زمانی این روش مناسب تر است؟
این روش زمانی ارجحیت دارد که همسر دارای اموال ثبت شده ای مانند ملک، خودرو، یا حساب بانکی مشخص باشد که قابل توقیف هستند. در چنین حالتی، فرآیند شناسایی و توقیف اموال می تواند با سرعت بیشتری پیش برود و زن با هزینه کمتری به حق خود دست یابد. همچنین، اگر هدف اصلی، ممنوع الخروجی همسر باشد، اداره ثبت می تواند بدون اعمال محدودیت ۱۱۰ سکه، این اقدام را عملی سازد.
مدارک لازم
برای شروع فرآیند مطالبه مهریه از طریق اداره ثبت، نیاز به جمع آوری مدارک زیر است:
- اصل سند ازدواج (عقدنامه)
- اصل شناسنامه و کارت ملی زوجه
- در صورت امکان، لیستی از اموال قابل توقیف همسر (شامل جزئیات ملک، شماره پلاک خودرو، مشخصات حساب بانکی و غیره)
مراحل اقدام
- مراجعه به دفتر ثبت ازدواج: ابتدا باید به همان دفتر ازدواجی مراجعه کرد که عقد نکاح در آنجا صورت گرفته است.
- تکمیل فرم درخواست صدور اجرائیه: در این دفتر، زوجه فرم درخواست صدور اجرائیه مهریه را تکمیل می کند.
- پرداخت حق الاجرا: پس از تکمیل فرم، حق الاجرا (درصدی از مهریه) پرداخت می شود. این مبلغ معمولاً کمتر از هزینه دادرسی در دادگاه است.
- صدور اجرائیه و ابلاغ به زوج: پس از انجام مراحل اداری، اجرائیه صادر و به همسر ابلاغ می شود. همسر ۱۰ روز فرصت دارد تا مهریه را پرداخت کند یا ترتیبی برای پرداخت آن بدهد.
- معرفی و توقیف اموال: در صورت عدم پرداخت مهریه ظرف مهلت مقرر، زوجه می تواند با معرفی اموال همسر به اداره ثبت، درخواست توقیف آن ها را بدهد. اداره ثبت سپس برای توقیف اموال اقدام می کند.
- درخواست ممنوع الخروجی زوج: همزمان یا پس از درخواست توقیف اموال، زوجه می تواند درخواست ممنوع الخروجی همسر را نیز ارائه کند. این اقدام از طریق اداره ثبت، بدون محدودیت ۱۱۰ سکه انجام می شود.
- مزایده اموال: اگر همسر همچنان از پرداخت مهریه خودداری کند و اموال توقیف شده نیز برای وصول مهریه کافی نباشند، اداره ثبت می تواند پس از طی مراحل قانونی، این اموال را به مزایده گذاشته و مبلغ حاصل از فروش را بابت مهریه به زن پرداخت کند.
این مسیر، با توجه به ماهیت اجرایی اداره ثبت، می تواند برای زنانی که به دنبال راه حلی نسبتاً سریع و کم هزینه برای وصول مهریه خود هستند، گزینه مناسبی باشد، به شرط آنکه همسر دارای اموال قابل توقیف باشد.
گام به گام با دادگاه خانواده: فرآیندی جامع برای احقاق حق مهریه
مراجعه به دادگاه خانواده برای مطالبه مهریه، مسیری جامع تر و پیچیده تر است که برای زنانی که همسرشان اموال مشخصی ندارد، یا قصد تقاضای جلب او را دارند (تا سقف ۱۱۰ سکه)، و یا مهریه آن ها عندالاستطاعه است، مناسب تر خواهد بود. این راهکار، امکان بررسی دقیق تر وضعیت مالی زوج، رسیدگی به ادعای اعسار، و تقسیط مهریه را فراهم می آورد. با آگاهی از مراحل این فرآیند، می توان با آمادگی کامل تری به دادگاه مراجعه کرد.
چه زمانی این روش مناسب تر است؟
این روش زمانی پیشنهاد می شود که همسر هیچ مال مشخصی برای توقیف از طریق اداره ثبت ندارد، یا هدف اصلی زن، استفاده از اهرم فشار جلب (در محدوده ۱۱۰ سکه) است. همچنین، در مواردی که مهریه عندالاستطاعه تعیین شده و زوجه باید تمکن مالی همسر را اثبات کند، دادگاه خانواده بهترین مرجع برای رسیدگی است. این مسیر، هرچند ممکن است طولانی تر باشد، اما جامعیت بیشتری در رسیدگی به ابعاد مختلف پرونده دارد.
مدارک لازم
برای آغاز فرآیند در دادگاه خانواده، مدارک زیر مورد نیاز است:
- اصل سند ازدواج
- اصل شناسنامه و کارت ملی زوجه
- در صورت وجود، مدارکی که دال بر تمکن مالی زوج باشد (مانند فیش حقوقی، لیست اموال، مدارک شغلی و غیره)، به ویژه برای مهریه عندالاستطاعه.
مراحل اقدام
فرآیند مطالبه مهریه از طریق دادگاه خانواده شامل چندین گام اصلی است:
گام 1: مراجعه به دفاتر خدمات الکترونیک قضایی
اولین قدم، مراجعه به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی است. در آنجا، زوجه باید ابتدا در سامانه ثنا ثبت نام کند تا ابلاغیه های قضایی را دریافت نماید. سپس، دادخواست مطالبه مهریه تنظیم و ثبت می شود. تنظیم دادخواست نیاز به دقت بالایی دارد و باید تمامی جزئیات مربوط به مهریه و خواسته زن در آن ذکر شود.
پس از ثبت دادخواست، هزینه دادرسی پرداخت می شود. این هزینه بر اساس میزان مهریه مطالبه شده تعیین می گردد و معمولاً مبلغ قابل توجهی است. اگر مهریه تا ۲۰ میلیون تومان باشد، رسیدگی به آن در صلاحیت شورای حل اختلاف خواهد بود؛ در غیر این صورت، پرونده به دادگاه خانواده ارسال می شود.
گام 2: تأمین خواسته (توقیف اموال قبل از رسیدگی)
یکی از اقدامات حیاتی در این مرحله، درخواست تأمین خواسته است. این درخواست به دادگاه اجازه می دهد تا پیش از شروع جلسات دادرسی اصلی و حتی قبل از ابلاغ دادخواست به زوج، اموال او را توقیف کند. اهمیت تأمین خواسته در این است که مانع از نقل و انتقال یا پنهان کردن اموال توسط زوج می شود و تضمینی برای وصول مهریه خواهد بود. پس از صدور قرار تأمین خواسته، زن ۱۰ روز مهلت دارد تا دادخواست اصلی مطالبه مهریه را ثبت کند، در غیر این صورت، اموال از توقیف آزاد خواهند شد.
گام 3: جلسات دادرسی و صدور حکم
پس از طی مراحل اولیه، پرونده به دادگاه ارجاع داده شده و جلسات دادرسی تشکیل می شود. زوجه و زوج باید در این جلسات حضور یابند و دفاعیات خود را ارائه دهند. در این مرحله، دادگاه به ادعای اعسار زوج (ناتوانی مالی) نیز رسیدگی می کند. اگر زوج ثابت کند که توانایی پرداخت یکجای مهریه را ندارد، دادگاه می تواند حکم به تقسیط مهریه بدهد و مبلغی را به عنوان پیش قسط و اقساط ماهانه یا دوره ای تعیین کند.
گام 4: مرحله اجرا
پس از قطعی شدن حکم دادگاه مبنی بر محکومیت زوج به پرداخت مهریه، اجراییه صادر می شود. در این مرحله، زن می تواند با معرفی اموال همسر به اجرای احکام دادگستری، درخواست توقیف آن ها را بدهد. این اموال پس از طی مراحل قانونی، برای پرداخت مهریه به مزایده گذاشته می شوند.
- جلب زوج: در صورتی که زوج از پرداخت مهریه خودداری کند و اموالی هم برای توقیف نداشته باشد، و مهریه تا سقف ۱۱۰ سکه باشد، زن می تواند درخواست جلب او را بدهد. همان طور که پیش تر گفته شد، این امکان تنها تا سقف ۱۱۰ سکه وجود دارد.
- ممنوع الخروجی: ممنوع الخروجی از طریق دادگاه، اغلب به واسطه درخواست تأمین خواسته صورت می گیرد و می تواند برای کل مهریه باشد. این روش با ممنوع الخروجی از طریق اداره ثبت که بر اساس سند رسمی و بدون محدودیت ۱۱۰ سکه صادر می شود، تفاوت دارد و دارای ملاحظات حقوقی بیشتری است.
این مسیر، با دقت و صبوری، می تواند حقوق زن را به طور کامل احقاق کند و راه را برای دریافت مهریه، حتی در صورت عدم تمکن مالی فوری زوج، باز نگه دارد.
در پیچ و خم های مهریه: نکات تخصصی و ظرافت های حقوقی
پیگیری مطالبه مهریه، فراتر از طی کردن مراحل اداری و قضایی، نیازمند درک دقیق برخی نکات تخصصی و ظرافت های حقوقی است. نوع مهریه، وضعیت مالی زوج، و حتی شرایط خاص مانند فوت زوج، همگی می توانند بر نحوه محاسبه و امکان وصول مهریه تأثیرگذار باشند. آشنایی با این جزئیات، به زن کمک می کند تا با دیدی عمیق تر، پرونده خود را پیگیری کند.
مهریه سکه
اگر مهریه به صورت سکه بهار آزادی، نیم سکه یا ربع سکه تعیین شده باشد، محاسبه قیمت آن دارای اهمیت است. ملاک، قیمت روز سکه در زمان وصول مهریه است، نه زمان عقد یا زمان تقدیم دادخواست. این بدان معناست که اگر فرآیند مطالبه طولانی شود و قیمت سکه افزایش یابد، زن بهای روز سکه ها را دریافت خواهد کرد.
در صورتی که زوج سکه های فیزیکی داشته باشد، می توان درخواست توقیف همان سکه ها را داد. اما اگر سکه هایی برای توقیف موجود نباشد، معادل ریالی آن ها بر اساس قیمت روز در زمان وصول، محاسبه و از اموال زوج توقیف یا از وی مطالبه می شود. توقیف حساب های بانکی و برداشت معادل ریالی سکه ها، از جمله راه هایی است که در این زمینه به کار گرفته می شود.
مهریه وجه نقد
مهریه وجه نقد نیز بر خلاف تصور برخی، به ارزش اسمی زمان عقد پرداخت نمی شود. مطابق تبصره ۱ ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی، اگر مهریه وجه رایج باشد، متناسب با تغییر شاخص قیمت سالانه زمان تأدیه نسبت به سال اجرای عقد که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین می شود، به روزرسانی و پرداخت خواهد شد. این شاخص، تورم را لحاظ کرده و ارزش واقعی مهریه را حفظ می کند.
- اگر زوج فوت کند، محاسبه مهریه به نرخ روز، صرفاً تا تاریخ فوت شوهر انجام می شود، نه تاریخ انحصار وراثت یا تاریخ درخواست زن.
- ملاک برای محاسبه نرخ روز، تاریخ واقعی پرداخت مهریه توسط شوهر است، نه تاریخ اقامه دعوی یا تقدیم دادخواست توسط زن. این نکته به خصوص در پرونده های طولانی، می تواند تفاوت قابل توجهی در مبلغ نهایی ایجاد کند.
مهریه عندالاستطاعه
در مهریه عندالاستطاعه، بار اثبات تمکن مالی زوج بر عهده زوجه است. این بدان معناست که زن باید به دادگاه ثابت کند که همسرش توانایی مالی لازم برای پرداخت مهریه را دارد. تا زمانی که این تمکن مالی اثبات نشود، دادگاه نمی تواند زوج را به پرداخت مهریه ملزم کند و امکان جلب یا ممنوع الخروجی او نیز وجود ندارد.
برای اثبات استطاعت مالی، زن می تواند از مدارک مختلفی استفاده کند، از جمله:
- فیش حقوقی و حکم کارگزینی زوج (در صورت شاغل بودن)
- لیست اموال منقول و غیرمنقول (مانند سند ملک، خودرو، حساب بانکی)
- مدارک مربوط به شغل و درآمد زوج (مانند جواز کسب، پروانه فعالیت)
- شهادت شهود مطلع از وضعیت مالی زوج
- تحقیقات محلی و استعلام از سازمان های مرتبط
جمع آوری این مدارک و ارائه مستدل آن ها به دادگاه، کلید موفقیت در پرونده های مهریه عندالاستطاعه است.
مستثنیات دین
یکی از نکات بسیار مهمی که زنان باید از آن آگاه باشند، مفهوم مستثنیات دین است. این ها اموالی هستند که حتی در صورت محکومیت زوج به پرداخت مهریه، قانون اجازه توقیف آن ها را نمی دهد. شناخت این مستثنیات، از تلاش بیهوده برای توقیف اموال غیرقابل وصول جلوگیری می کند و راه را برای شناسایی اموال واقعی زوج هموار می سازد.
بر اساس ماده ۲۴ قانون محکومیت های مالی، مستثنیات دین عبارتند از:
- منزل مسکونی که عرفاً در شأن محکوم علیه (زوج) در حالت اعسار او باشد.
- اثاثیه مورد نیاز زندگی که برای رفع حوائج ضروری محکوم علیه و افراد تحت تکفل وی لازم است.
- آذوقه موجود به قدر احتیاج محکوم علیه و افراد تحت تکفل وی برای مدتی که عرفاً آذوقه ذخیره می شود.
- کتب و ابزار علمی و تحقیقاتی برای اهل علم و تحقیق متناسب با شأن آن ها.
- وسایل و ابزار کار کسبه، پیشه وران، کشاورزان و سایر اشخاص که برای امرار معاش ضروری آن ها و افراد تحت تکفلشان لازم است.
- تلفن مورد نیاز مدیون.
- مبلغی که در ضمن عقد اجاره به موجر پرداخت می شود، مشروط بر اینکه پرداخت اجاره بها بدون آن موجب عسر و حرج گردد و عین مستأجره مورد نیاز مدیون بوده و بالاتر از شأن او نباشد.
آگاهی از این فهرست، به زن کمک می کند تا در معرفی اموال برای توقیف، دقیق تر عمل کرده و زمان خود را صرف پیگیری اموالی که قابلیت توقیف ندارند، نکند.
شناخت اموالی که قانون اجازه توقیف آن ها را نمی دهد، از تلاش بیهوده جلوگیری می کند و راه را برای شناسایی اموال واقعی هموار می سازد.
جمع بندی: با آگاهی، گام های محکم بردارید
در این سفر پیچیده حقوقی برای مطالبه مهریه، آگاهی و اطلاعات دقیق، مانند قطب نمایی عمل می کند که مسیر درست را نشان می دهد. با شناخت کامل از شرایط اجرا گذاشتن مهریه، چه از طریق اداره ثبت اسناد و چه از طریق دادگاه خانواده، زنان می توانند با اطمینان خاطر بیشتری برای احقاق حق قانونی خود قدم بردارند. دانستن تفاوت های مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه، همچنین تأثیرات قانون جدید مهریه و محدودیت ۱۱۰ سکه بر ابزارهای قانونی جلب و ممنوع الخروجی، نقش کلیدی در انتخاب استراتژی صحیح ایفا می کند.
چه همسر دارای اموال مشخص و قابل توقیف باشد و مسیر ثبت، راهی سریع و کم هزینه را پیش رو قرار دهد، و چه شرایط به گونه ای باشد که دادگاه خانواده با تمامی پیچیدگی هایش، تنها گزینه موجود برای شناسایی اموال یا درخواست جلب باشد، در هر صورت، آمادگی و جمع آوری مدارک لازم، امری حیاتی است. همچنین، درک مفاهیمی چون مستثنیات دین و نحوه محاسبه مهریه سکه و وجه نقد به نرخ روز، از بروز هرگونه اشتباه و اتلاف وقت جلوگیری خواهد کرد.
در نهایت، اگرچه این مقاله تلاش کرد تا راهنمایی جامع و کاربردی ارائه دهد، اما هر پرونده مهریه، شرایط خاص خود را دارد. توصیه می شود در مراحل پیچیده تر و برای اطمینان از صحت اقدامات، از مشاوره حقوقی تخصصی بهره مند شوید. وکلای متخصص در امور خانواده می توانند با توجه به جزئیات پرونده شما، بهترین راهکار را ارائه داده و شما را در این مسیر یاری رسانند تا بتوانید با آرامش و به بهترین شکل ممکن، به حقوق قانونی خود دست یابید.