ابتلای ۲۵ درصدی دیابتی ها به زخم های مزمن/ معضل «زخم بستر» در بیماران بستری

دکتر پروین منصوری در گفت وگو با یومیر. وی با بیان اینکه زخم ها از نظر «ظاهر» و «زمان بهبودی» به 2 دسته تقسیم می شوند اظهار کرد: اگر برای دسته بندی زخم ها بر دو مولفه «ظاهر» و «زمان بهبودی» تمرکز کنیم زخم ها به دو دسته تقسیم می شوند. . آنها به “مزمن” و “حاد” تقسیم می شوند. زخم ها در سراسر بدن شایع هستند و می توانند اثرات ناتوان کننده ای بر مبتلایان داشته باشند.

وی با بیان اینکه زخم دیابتی زخمی است که اگر دیابت در افراد مبتلا به این بیماری کنترل نشود ابتدا «نوروپاتی» و سپس به مرور زمان زخم ایجاد می شود افزود: اگر افراد دیابتی به خوبی از آنها مراقبت نکنند. پاها اولاً دچار «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا می شوند و ثانیاً از زخم پای دیابتی رنج می برند آمار نشان می دهد که حدود 25 درصد دیابتی ها از آن رنج می برند. حدود 15 درصد از بیماران دیابتی از زخم پا رنج می برند و 15 درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع عضو را تجربه می کنند. متاسفانه پدیده چاقی در بین جوانان رو به افزایش است و ارتباط مستقیمی بین این افراد وجود دارد. چاقی و دیابت دوباره تاکید می کنم که دیابت می تواند باعث زخم های مزمن شود.

مشکل “زخم بستر” در بیماران بستری

منصوری با بیان اینکه جمعیت سالمندان در سطح جهان رو به افزایش است تصریح کرد: سالمندان با عوارض زیادی مواجه هستند و ممکن است به دلیل مشکلات مختلف در مراکز درمانی بستری شوند. زخم های “فشاری” یا “تخت” از دیگر علل زخم های مزمن هستند. بیش از 60000 مرگ ناشی از زخم بستر در ایالات متحده گزارش شده است. مطالعات نشان می دهد که حدود 3.5 تا 69 درصد از بیماران بستری در بیمارستان ها از زخم بستر رنج می برند.

نقش جراحی در بروز زخم

وی با اشاره به نقش عمل در بروز زخم های مزمن تصریح کرد: یکی دیگر از دلایل بروز زخم های مزمن افزایش عمل ها چه به دلیل مشکلات پزشکی و چه از نظر زیبایی است. با توجه به نقش عمل در بروز زخم عمل باید با تکنیک های علمی و زیر نظر متخصصان انجام شود. در این زمینه نه تنها تخصص کادر پزشکی بسیار مهم است بلکه تجهیزات اتاق عمل نیز باید مناسب باشد تا از بروز زخم های جراحی حاد که به زخم های مزمن تبدیل می شوند جلوگیری شود.

انتهای پیام