آرزوی شهاب حسینی چیست؟ – یومیر

شهاب حسینی گفت ؛ یکی از آرزوهای من این است که ما به عنوان مجوز در سینمای ایران عنوانی نداریم.

آرزوی شهاب حسینی چیست؟

شهاب حسینی ؛

امیدوارم که نقش بهروز ووسووی را در سینمای ایران تکرار کنم/ چرا من در “متر شیشه و نیم” نماندم؟

شهاب حسینی بازیگر سینمای ایران که هم اکنون در این فیلم و سریال “ابان” در شبکه سینمای خانگی اکران می شود بر انگیزه وی برای پذیرش نقش در پروژه های مختلف تأکید کرد: اگر مفهوم نسخه خطی روی کاغذ من حتی به عنوان یک بازیگر از من جذاب نمی شوم. اگرچه فیلم “ره” به حدی بود که احساس کردم در درد خودم هستم. در فیلم “آشغال های دوست داشتنی” نیز همین مسئله صادق بود. در آن زمان این فیلم در مورد اهمیت وطن مادر صحبت می کرد و از او پرسید که کدام یک از مادرش می تواند فرزندان خود را در سطل زباله قرار دهد؟ هر یک از این کودکان با یکدیگر مادر دارند. این یک کلمه بسیار جذاب در آن فیلم بود و امیدوارم که فیلم هنوز دیده شود.

حسینی همچنین در برنامه “کافه آپارتارات” درباره بهروز ووسوی به جای اکبر عبدی در فیلم “آشغال های دوست داشتنی” توضیح داد: روزی که محسن امیریوسفی این داستان را برای ما تعریف کرد او گفت تصور می شود که بهروز ووزی در حال بازی پدر این خانواده است. شکر در قلب ما ذوب شد و از خودمان خواستیم که باشیم. محسن تمام تلاش خود را انجام داد و این رویا رویای خود را برآورده کرد. همانطور که ساختار فیلم به هرکدام از ما اجازه می داد در یک فضای جداگانه بازی کنیم با تمام قسمت هایی که اکبر عبدی در این فیلم بازی کرد امیریوسفی در ترکیه بازی کرد و امروز یک نسخه از فیلم با بازی در بهروز ووسی وجود دارد که من ندیده ام.

وی افزود: Mohsen Amiriusfi با ترکیب داستان “پیرمرد و دریا” از همینگوی و واقعه تلخ در برنامه مسافر ایران نیروی دریایی ایالات متحده نسخه خطی دیگری را تهیه کرده است که توسط یک فیلمنامه جذاب نوشته شده است که امیدواریم به Behrouz Vosoughi بازی کنیم. این فیلمنامه توسط امیریوسفی به آقای وسوفی ارائه شد و علاوه بر این در معرض خود قرار گرفت و گفت که اگر این کار انجام شود بهترین حسن خاتام برای حرفه بازیگری من خواهد بود.

با اشاره به ملاقات با بهروز وسوندی بازیگر سینما در مورد علاقه خود به این بازیگر گفت: “آقای Vosoughi همیشه شخصیت را مورد تجزیه و تحلیل قرار می داد. وقتی واقعاً آتش گرفت این یک کلمه تلخ را به من داد.

حسینی در مورد تجربه ناتمام خود با سعید روستی در فیلم دوم کارگردان توضیح داد: زمان تولید “و نیم متر” و در روند نوشتن فیلمنامه من حدود یک ماه با آن تیم بوده ام اما در همان زمان بهتر بود از ابتدا تا پایان داستان تغییراتی را در این شخصیت مشاهده کنیم. این شخصیت باید سبک باشد و تاریک شود یا برعکس. جذابیت یک داستان چنین تغییری است.

این بازیگر گفت: “شب قبل از مراسم اختتامیه ” من با خدا نمایشنامه ای داشتم و در خلوص خود گفتم چرا همیشه باید بیگانگان را لمس کنیم؟ “چرا این افتخار را به ما نمی دهم؟ متشکرم این اتفاق در بسته شدن اتفاق افتاد و این رأی از پاکت داور بیرون آمد. تا لحظه اعلام نام من من هیچ ایده ای از نتیجه نداشتم و من حتی در ابتدا برای شخص منتخب اسباب بازی می کردم تا ببینم که دوربین ها قبل از آن به من رسیده اند!

وی بر پاسخ اعتراضی خود در داوران جشنواره فیلم فجر تأکید کرد: نظر من این نیست که نظر مستقیم در مورد نظر قضات وجود ندارد بلکه وقتی من در هیئت منصفه جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور داشتم احساس کردم فیلم هایی که از نظر فنی و هنری هستند تحت داوران قرار نگرفتند. این مانور تبلیغاتی در این نوع فیلم عملکرد داوری جشنواره را از بین می برد. اعتراض من در پایان جشنواره فیلم آب و هوایی تهران همان نوع مداخله در برخی از موسسات و اجساد در ارزیابی فیلم های جشنواره در حالی که هیئت داوری جشنواره حضور داشت و سرانجام داور آنها اعلام می شد.

بازیگر ره در مورد حاشیه های مربوط به سیمورگ گفت: “امروز آمار آماده است.” این فیلم که سیمورگ بهترین فیلم را از بینندگان دید شهادت از دوستان درگیر در سالن های سینما نمی تواند نمایش های خود را پر کند بنابراین کمتر جلسات خوبی خواهد داشت. این آمار دیگر است. در پایان مردم هیچ ارتباطی با جزئیات ندارند و به خروجی نگاه می کنند. هنگامی که خروجی از یک جشنواره متناسب با درک آنها تنظیم می شود این جشنواره یک جشنواره عادلانه و حرفه ای محسوب می شود و در غیر این صورت رعایت نمی شود.

در بخش دیگری از گفتگو حسینی تأکید کرد: یکی از آرزوهای من این است که ما در سینمای ایران کاری برای انجام نداریم. 7 نفر واقعاً می توانند بنشینند و فیلم تصمیم بگیرند. عرف جامعه می تواند به ما بگوید که یک فیلم چگونه باید باشد. حتی در شرایط امروز من فکر می کنم وجود یک توصیه 7 نفری کافی نیست. صدور مجوز همچنین به آکادمی نیاز دارد که محدود به فیلمسازان نباشد و اساتید دانشگاه و کارشناسان مالی باید برای تصمیم گیری در مورد طبقه بندی فیلم صرف نظر از اینکه چه کسی فیلم ساخته است حضور داشته باشند.

وی افزود: “من امیدوارم که روزی” دیگری “را از ذهن خود پاک کنیم و به همه افرادی که حق دارند در این جهان باشند به این دلیل که در این جهان مورد تقدیر قرار گرفته اند به آن می دهیم. پازل حقیقت وقتی که قطعاً متفاوت است جذاب و جذاب می شود در غیر این صورت تاریخ فیل تاریکی فضای نبوی می شود.

این بازیگر و کارگردان سینما با اشاره به برخی از انقباضات موجود در فرهنگ و سینما گفت: “من واقعاً تعجب می کنم که برخی ترس ها چیست.” اگر با خودمان در مورد واقعیت های تلخ در خانه های خود صحبت کنیم آیا ترسیده است؟ من به خارج از کشور سفر می کنم و مشکلات داخلی خود را در خانه فریاد می زنم اما فکر می کنم این می تواند آنقدر تأثیر مثبتی بر خانه داشته باشد که تأثیر مثبتی داشته باشد. اگر بتوانیم این درد را در طول مجوزهای رسمی انجام دهیم بنابراین حاکمیت نیز از این درد آگاه است و به مردم اجازه می دهد تا در مورد آن صحبت کنند.

وی گفت: “نسلی که من به دلیل برخی فشارهای خارجی بزرگ شدم باید دنیای درونی را برای خود ایجاد کند.” اگر امروز به عنوان بازیگر در اینجا نشسته ام رویاهای کودکی خود را در دنیای درونی خود دنبال کرده ام. در عین حال این وضعیت نیز خطرات داشت. نوعی اسکیزوفرنی در این نسل شکل می گیرد گویی در بسیاری از افراد در این نسل دو قطبی وجود دارد. ما مجبور شدیم دو شکل زندگی را در خانه و خارج از خانه تجربه کنیم. آنها حتی در مدرسه به ما نگفتند برای دعا به دعا بروید و خدا را شکر کنید اما آنها می روند در غیر این صورت ما نظم و انضباط شما را کاهش خواهیم داد!

حسینی در مورد تجربه ایفای نقش دیگری در استخر نقاشی فیلم گفت: “وقتی فیلم را در این فیلم پذیرفتم به یک کشف بزرگ رسیدم. به ویژه که چنین نقشی توسط بازیگران بزرگی مانند داستین هافمن و شان پن بازی نمی کرد و هیچ چیز را برای بازیگران دیگر باقی نمی گذاشت! برای بازی در این نقش به یک موسسه رفتم که بچه ها در آنجا برگزار شد.

پایان پیام

دکمه بازگشت به بالا