جهان دیگر از ترامپ نمی ترسد

ترامپ برگشته و به نظر نمی رسد آرام باشد. اما این بار بخش بزرگی از جهان با آرامش و خوش بینی بیشتر در انتظار دومین دوره ریاست جمهوری او هستند. این واکنش معتدل تر نشان دهنده تغییرات انتظارات جهانی از آمریکا در هشت سال گذشته است و اینکه چگونه خود جهان ترامپ گراتر شده است.
به گزارش یومیر اکوایران در گزارشی ترجمه شده از بلومبرگ نوشت: زمانی که دونالد ترامپ برای اولین بار رئیس جمهور شد جهان در نوعی آشفتگی قرار داشت. سفیر فرانسه در آمریکا در شبکه های اجتماعی ابراز نگرانی کرد. آنگلا مرکل صدراعظم آلمان نگران بود که واشنگتن سیستم بین المللی را که ساخته بود کنار می گذارد. نخبگان جهانی در داووس از شی جین پینگ رهبر چین که قول داده است (با اکثریت قاطع) برای جهانی باز و تعاملی مبارزه کند تمجید کردند.
حالا ترامپ برگشته و به نظر نمی رسد آرام باشد. اما این بار بخش بزرگی از جهان با آرامش و حتی خوش بینانه تر منتظر دومین دوره ریاست جمهوری او هستند. این واکنش معتدل تر نشان دهنده تغییرات انتظارات جهانی از آمریکا در هشت سال گذشته است و اینکه چگونه خود جهان ترامپی تر شده است.
برای درک بهتر این موضوع به مطالعه جدید شورای اروپا در روابط خارجی مراجعه کنید. اکثر اروپایی ها هنوز ترامپ را دوست ندارند. اما این بار ترامپ با دیپلماسی آشکار یا خصمانه ای که در دوره اول ریاست جمهوری خود دیده شد مواجه نیست. برعکس رهبران اروپایی از جمله امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه و مارک روته دبیرکل ناتو حتی قبل از مراسم تحلیف ترامپ برای دیدار و تعامل با او عجله کردند. و در حالی که بسیاری از نخبگان اروپایی دور دوم ترامپ را پذیرفته اند بقیه جهان حتی از او استقبال می کنند.
مردم کشورهای کلیدی از جمله هند عربستان سعودی چین روسیه برزیل ترکیه و اندونزی بر این باورند که ترامپ بیش از آنکه مضر باشد برای کشورهایشان مفید خواهد بود. در مجموع جهان از او انتظار دارد که به جای آسیب رساندن به فرصت های صلح در اوکراین و خاورمیانه تقویت کند. حتی خود اوکراینی ها هم بیشتر خوشبین هستند تا بدبین. این شرایط دقیقا به چه معناست؟
منتقدان ترامپ استدلال می کنند که روسیه و چین از رئیس جمهور جدید استقبال می کنند زیرا او نظم تحت رهبری ایالات متحده را برهم خواهد زد در حالی که نزدیک ترین متحدان آمریکا در اروپا بریتانیا و کره جنوبی به همین دلیل از او می ترسند. این استدلال تا حدی درست است. هر ضرری که چین از جنگ تجاری در دوره دوم ریاست جمهوری ترامپ متحمل شود می تواند با آسیبی که او به اتحادهای ایالات متحده وارد می کند که مدت هاست چین را محدود کرده اند جبران شود.
با این حال این تنها یکی از چندین پویایی است که در حال وقوع است.
به نوعی مدیران خارجی در حال حاضر محتاط تر هستند زیرا آنها یاد گرفته اند چه چیزی کار می کند و چه چیزی نه. رهبران متفقینی که پس از سال 2017 به طور علنی با ترامپ درگیر شدند به ندرت سود بردند: مرکل شاهد خروج نزدیک به یک سوم از نیروهای آمریکایی مستقر در آلمان بود. متحدانی که عملکرد بهتری داشتند مانند ژاپن و لهستان معمولا ترامپ را ستایش می کردند و توانایی خود را برای حمایت از برنامه سیاسی و ژئوپلیتیکی او تبلیغ می کردند. این نشان دهنده تمایل تقریبا کودکانه ترامپ برای شخصی سازی روابط کلیدی است اما این واقعیتی است که شرکای آمریکایی نمی توانند آن را نادیده بگیرند.
ناامیدی جهانی از وضعیت موجود به جا مانده از دوران جو بایدن نیز نقش مهمی ایفا می کند. اگر اوکراینی ها درباره ترامپ کنجکاو هستند به این دلیل است که بایدن کشورشان را از شکست سریع در جنگ بقا در سال 2022 نجات داد اما سپس آنها را در مسیری قرار داد که در سال های آینده به شکست آهسته ای منجر خواهد شد.
سعودی ها امیدوارند که ترامپ بتواند سرانجام به جنگ فرسایشی منطقه ای در غزه پایان دهد: آتش بس نوپایی که او به واسطه آن کمک کرد تنها می تواند این باور را تقویت کند. در مجموع سیاست خارجی بایدن آرام و تا حد زیادی موثر بوده است اما جهان همچنان خشن تر و آشفته تر از چهار سال پیش است. به همین دلیل همانطور که رای دهندگان در سال 2024 تقریباً در همه جا مقامات فعلی را مجازات کردند به نظر می رسد جهان به دنبال تغییر در واشنگتن است.
تغییری که رخ می دهد این بار چندان تعجب آور نخواهد بود. در سال 2016 بسیاری از رهبران تصور نمی کردند که آمریکا که مدت ها حافظ نظم لیبرال بود رئیس جمهوری را انتخاب کند که آشکارا این پروژه را تحقیر می کند. اکنون به نظر می رسد بازگشت ترامپ به عنوان بخشی از یک تغییر بزرگتر تلقی می شود. تغییری که در آن ایالات متحده مسئولیت کمتری در قبال نظم جهانی به عهده می گیرد و در معاملات خود با جهان آشکارتر معامله می کند. صرف نظر از عواقب این تغییر که ممکن است خوشایند نباشد بیهوده است وانمود کنیم که ترامپ یک استثناست.
اساساً دنیا دیگر از ترامپ نمی ترسد زیرا بیشتر شبیه او شده است. ایده هایی که ترامپ را به قدرت رساند دشمنی با مهاجرت و جهانی شدن تاکید بر هویت ملی و حاکمیت اکنون بر بحث های سیاسی در قاره های مختلف غالب است. پوپولیست ها و مردان قدرتمند از اوج جهانی برخوردار هستند: ترامپ همتاانی مانند نارندرا مودی از هند محمد بن سلمان از عربستان سعودی ولادیمیر پوتین از روسیه شی جین پینگ از چین جورجیا ملونی از ایتالیا و ویکتور اوربان از مجارستان دارد. علاوه بر این این احساس عمومی وجود دارد که نهادهای مستقر شهروندان خود را شکست داده اند. به همین دلیل است که کشورهای سراسر جهان دموکراتیک چنین ضعف و ناآرامی شدید سیاسی را تجربه می کنند.
هشداری که باید آگاه باشید: کسانی که منتظر ریاست جمهوری ترامپ هستند در صورتی که او اوکراین را رها کند سیستم تجارت جهانی را که به نفع بسیاری از کشورها است نابود کند و به جای سرکوب هرج و مرج ژئوپلیتیکی آن را دامن بزند ممکن است در نهایت حکمرانی کنند. اما تاکنون واکنش بین المللی به این گذار نشان می دهد که ما در حال حاضر در دنیای ترامپ زندگی می کنیم.
* بازنشر مطالب سایر رسانه ها در یومیر به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع مخاطبان است.
انتهای پیام