با لالایی بیدار شوید! – یومیر

به گزارش یومیر به نقل از عصر ایران: وقتی از نمایش خانگی صحبت می کنیم انگار فقط با مخاطب بزرگسال سروکار داریم یا این ذهنیت وجود دارد که سریال سازی برای بچه ها نیست بلکه بچه ها هم نیاز به سریال دارند و برخی آنها حتی تأثیر ماندگاری در حافظه بصری افراد دارند.

نمونه معروف آن سریال «قصه های مجید» ساخته کیومرث پوراحمد است که نه تنها کودکان و نوجوانان بلکه بزرگسالان نیز آن را تماشا کردند. بنابراین باید گفت که جایگاهی برای سریال های کودک در سکوها و حوزه نمایش خانگی وجود ندارد و به همین دلیل سریال «لالایی» را باید گام و دستاورد مهمی در سریال سازی های پلت فرمی دانست که می تواند هم مخاطب را به همراه داشته باشد. و سازندگان آثار نمایشی بدون توجه به کیفیت کار به این ظرفیت نمایشی پی ببرند.

ساخت سریال های کودک در نمایش خانگی نیز از منظر فرهنگی اجتماعی یک ضرورت است. کودکان در دنیای رسانه های امروزی در محاصره انواع رسانه های مجازی و شبکه های اجتماعی هستند که هر روز محتوای زیادی تولید می کنند که بسیاری از آنها رویکرد و مضامین سالمی برای کودکان ندارند و بسترها باید نسبت به خطرات این رسانه ها حساس باشند. علاوه بر سرگرمی با تولید محصولات سالم و در عین حال جذاب کودک ایرانی را از آن مصون نگه می دارند.

اتفاقا چرخه تولید پلتفرم ها حول محور نیازهای بچه ها می چرخد آنها سریال های خاص خودشان را دارند و دیگر پای سریال های قدیمی که بیشترشان مناسب سنشان نیست نمی نشینند.

شاید خیلی از خانواده ها هنوز نمی دانند که سریال کودکی در شبکه خانگی وجود دارد که می توانند آن را به فرزندانشان معرفی کنند و حتی خودشان به تماشای آن بنشینند.

سریال قافیه مهد کودک حول محور خانواده روایت می شود و خانواده محور است. درباره خانواده گلشن خانم که می خواهند از فراموشی او سوء استفاده کنند و خانه بچه ها را در اختیار بگیرند و ناگهان ثواب حکمت با بازی داریوش فضیایی وارد داستان می شود و همه چیز فرق می کند.

از این منظر می توان آن را یک ژانر ترکیبی دانست که اگرچه کودکانه است اما ملودرام است رگه های عرفانی و ماجرایی دارد از کمدی استفاده می کند و همه این عناصر در بستر یک روایت روانشناختی برای بازنمایی دنیای کودکانه تدوین شده است.

سریال لالایی را می توان تجربه ای جدید و پیشنهادی جدید هم در سریال های پلتفرم و هم در ساخت سریال های کودک محور دانست. سریال لالایی درباره کودکان و کودکان است یعنی مخاطبی که می تواند آن را تماشا کند خانواده است اما این کافی نیست.

بچه های امروز پیچیده تر از بچه های دیروز هستند و در دو دنیای موازی زندگی می کنند. هم دنیای واقعی پیچیده و ملتهب و هم دنیای مجازی متنوع و رنگارنگ.

به همین دلیل امروزه در دنیای کودک و کودکی ظرفیت های نمایشی بالایی وجود دارد که می تواند به ساخت سریال های پرمخاطب تبدیل شود. سریال هایی که نه تنها برای کودکان جذابیت دارند بلکه مخاطبان بزرگسال نیز دارند و می توان آنها را جزو آثار خانوادگی قرار داد.

لالایی یک محصول فرهنگی و هنری خانوادگی است که مخاطبان آن محدود به کودکان و نوجوانان نمی شود. اساسا داستان سریال لالایی حول محور یک خانواده می چرخد ​​و خانواده محور است.

این تولیدات هم تنوع ژانرها را در سریال سازی نمایش های خانگی افزایش می دهد و هم طیف گسترده تری از مخاطبان را به عنوان بینندگان سریال های پلت فرم به ارمغان می آورد.

از این منظر تلاش سریال «لالایی» ستودنی است. و این سریال می تواند سرآغازی برای ساخت سریال های دیگری در ژانر کودک و نوجوان در پلتفرم باشد.

شاید سریال لالایی ذهن سیاستمداران فرهنگی و رسانه ای را نسبت به لزوم ساخت سریال های کودک بیدار کند.

* بازنشر مطالب سایر رسانه ها در یومیر به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع مخاطبان است.

انتهای پیام