این چیزها خوب معلوم می شود ،اینترنت و فضای مجازی عرصه جدیدی را برای سیاست فراهم کرده است ،فضایی است که در آن افراد، گروه ها ،مختلف و دولت ،بازیگری و سیاست، آنها برده اند.
سیاست سایبری یک مفهوم دو وجهی است ،بگذار اشاره ای به تعامل و پیوند دو عرصه سیاسی باشد (مکانی برای دوستی، همکاری، رقابت، درگیری و جنگ برای ارزش ،و علایق) و اینترنت (فضایی جدید برای بازیگری) فهمیدم. برخی از کارشناسان حتی فراتر از این هستند، برو زیر عنوان در مورد سیاست سایبری صحبت کن “سیاست عالی» با این حال “خط مشی پایین» انجام داده اند، است.
در چارچوب روابط بین ،بین المللی، متاثر از سنت، ism، مشکلات بین، بین الملل به موضوعات بسیار مهم و حیاتی مانند مسائل امنیتی و موضوعات کم اهمیت تر مانند مسائل اقتصادی تقسیم می شود ،بودن. برخی کارشناسان معتقدند با توجه به اهمیت فضای مجازی، ،سیاست سایبری را باید به عنوان یکی از مهم ترین، حیاتی ترین و امنیتی ترین مسائل یا خط مشی بالا در نظر گرفت. اشاره می کنند، همین امروز انجامش بده ،صدها نفر در سراسر جهان به رایانه و اینترنت دسترسی دارند و هر روز بر تعداد کاربران و سطح و عمق استفاده از اینترنت افزوده می شود.، این امر فضای بسیار مهمی را برای عمل و در نتیجه سیاست فراهم کرده است. هر روز بر تعداد کاربران و همچنین سطح فناوری، می افزاید، بودن. در چنین شرایطی فضای مجازی نقش مهمی در هدایت افکار عمومی و ایجاد اولویت دارد، و آرزوها، دیپلماسی عمومی، جاسوسی، خرابکاری، جنگ، درگیری و هر چیزی که در واقع فضای سیاسی واقعی را می سازد، دارد.، دادن. در نتیجه، فضای مجازی را باید بخشی از سیاست بالا دانست.
چارچوب نظری و تأثیرات اصلی فضای مجازی بر سیاست و روابط بینالملل شامل سه سؤال اساسی است. موضوع اول؛ ارائه «دستور مفهومی» برای تبیین رابطه فضای مجازی و سیاست. سوال دوم؛ شناخت و باور به ارتباط گسترده فضای مجازی و سیاست. سوال سوم؛ توضیح مسیر و سوالات مهم در این رابطه.
حالت اول مربوط به تعامل مرکز با مرکز است. در واقع در این شرایط دو زیرسیستم با هم تلاقی می کنند که در هر دو عامل از نوع مرکزی کار می کنند. در این شرایط ارزشهای اساسی و حیاتی آنها تغییر کرده و فرآیند وابستگی متقابل را تنظیم میکند، به گونهای که موجب افزایش رفاه یا جلوگیری از زیان آن، بالاترین ارزش تلقی میشود و بنابراین تهدیدها خارج از حالت سنتی بوده و به عنوان تلقی میشوند. تهدیدات، که رفاه را با ناکارآمدی مواجه می کند و این اقدام توسط عوامل بسیاری اعم از دولتی و غیردولتی قابل انجام است و در نهایت اینکه آسیب پذیری ها بر حسب قدرت نظامی ضعیف تعریف نخواهد شد. آسیبپذیریها در قالب ناتوانی در مقابله با اثرات سوء فرآیندهای جدید، بهویژه فرآیند وابستگی متقابل اقتصادی و تنظیم آن برای افزایش رفاه تعریف میشوند. از سوی دیگر، نظام بینالملل در مجموع در این لایه به سمت ثبات و تداوم و در عین حال مواجهه با تهدیدات و عوامل جدید، با آسیبپذیری مربوط به سازماندهی الگوهای رفتاری و تنظیم فرآیندهای جدید مواجه است.
حالت دوم مربوط به تعامل محیط با محیط و ملاقات دو محیط با یکدیگر است. در محیطهای مذکور که میتوان آنها را به عنوان مناطق آشوب نیز تصور کرد، امنیت بر اساس چهار پارامتر سازنده آن و در قالب سنتی تعریف میشود. در محیط مذکور، فرآیندهای مدرن به برتری و تسلط دست نیافته اند، زیرا نیروهای عمیق سیستمی در این حوزه اثربخشی لازم را نداشته اند و در نتیجه نتوانسته اند فضای جدیدی ایجاد کنند. در نتیجه چنین محیط هایی، اصل هرج و مرج مهمترین اصل نظم تلقی می شود.
در این راستا این خرده نظام با موضوع بقای واحد مواجه است و آسیب پذیری اصلی آن در توزیع قدرت و ساختار نامتناسب قدرت نهفته است و موثرترین سازوکار برای بقای خود موازنه قوا با اشکال مختلف آن است. در نهایت حالت سوم از تلاقی دو محیط مرکزی و محیطی تشکیل می شود. به عبارت دیگر، محیطی با ویژگی های سنتی با محیطی با ویژگی های مدرن تعامل دارد. در این حالت به دلیل نفوذپذیری حاشیه به محیط مرکزی، جریان هایی از مرکز به پیرامون جریان خواهند داشت. در چنین شرایطی، حاشیه با عوامل بسیاری از مرکز، اعم از دولتی و غیردولتی مواجه است. این عوامل ارزشهای اساسی و حیاتی حوزه پیرامونی نظام اعم از ارزشهای اقتصادی، سیاسی، نظامی و فرهنگی آن را تهدید میکنند و در اعمال این تهدیدات، قاعده سیاست سایبری جایگزین و یا در کنار هم مورد استفاده قرار میگیرد. با رئال پولیتیک
در نهایت فضای جدیدی در عرصه بین المللی ایجاد شده است که بر اساس نظریه ها، رویکردها و سطوح گذشته قابل تحلیل نیست. در واقع محتوا و فلسفه فضای جدید که از آن به عنوان فضای مجازی یاد می شود با قبل بسیار متفاوت است. در این فضای جدید انواع جدید و متفاوت دوستی، همکاری، رقابت، دشمنی و جنگ در کنار الگوهای قبلی ایجاد شده است. علاوه بر این، بازیگران متنوع و متنوعی به بازیگران سنتی اضافه شده است که بسیار مبهم و غیرقابل پیش بینی هستند. در نتیجه این شرایط، باید بر نظریهها، رویکردها و دیدگاههای جدیدی که بسیار انعطافپذیرتر و بازتر از قبل هستند، تأکید کرد.
6565