لطفا وزارت نیرو را نابود نکنید

به عنوان مثال: فولاد شادگان (خوزستان) ، فولاد نی ریز (فارس) در یکی از خشک ترین مناطق استان فارس ، فولاد اردکان از یزد ، فولاد سبزوار و …

محل و ایجاد 7 پروژه بزرگ 800000 تنی فولاد در مناطق بدون زیرساخت آبرسانی “رکورد” شخصی است که امروز قرار است مدیریت کلان و مدیریت آب کشور را بر عهده بگیرد.

صنعت فولاد به آب وابسته است. آب در آن گردش می کند و با ظرفیتی در حدود 35000 متر مکعب در ساعت پمپاژ می کند ، آب را پمپ می کند و پس از گذراندن یک چرخه (قسمت اصلی) این آب بخار می شود. سوء مدیریت علی اکبر محرابیان بر آب و محیط زیست که منجر به خشکسالی در برخی از دشت ها و مناطق اطراف مجتمع های صنعت فولاد در کشور شد ، این صنعت را بیش از پیش با مشکل مواجه کرد.

شخصی که واحدهای صنعت فولاد (صنایع “پر از آب”) در مناطق خشک کشور ساخته است چگونه می تواند در راس وزارت نیرو قرار گیرد تا مشکلات آب کشور را حل کند؟

(مصرف آب در هر تن فولاد تولید شده حدود 28 متر مکعب است که کمتر از 2 درصد آن بازیافت می شود و مابقی دور ریخته می شود)

در بحبوحه قطعی برق و کمبود آب اخیر ، مدیریت یکی از تخصصی ترین وزارتخانه های کشور باید به فردی با کمترین تخصص و تجربه در این زمینه واگذار شود.

برق هسته اصلی فناوری مدرن است و امروزه ما به دلیل مشکلات تحریمی / سرمایه گذاری با مشکل تامین برق واحدهای صنعتی روبرو هستیم. در کنار مشکل برق ، مسئله آب به عنوان یکی از مشکلات اصلی کشور چیزی نیست که بتوان با تصمیم سیاسی به فردی بدون تجربه علمی / اجرایی واگذار کرد.

منظور از دهها تن از رهبران مجرب در وزارت نیرو و در میان صدها کارشناس آشنا به صنعت برق و چالشهای مدیریت آب ، در انتصاب فردی بدون “دانش فنی و سابقه پیشرو” در وزارت نیرو انرژی؟

انتصاب علی اکبر محرابیان به عنوان سرپرست وزارت نیرو در شرایط کمبود نیرو و خشکسالی باعث تضعیف وزارت نیرو شده است.

تا کی باید باور کنیم که با انتصاب “افراد سیاسی” می توانیم “مشکلات فنی” را حل کنیم؟

تا کی باید اعتقاد داشته باشیم که مدیریت ارشد یک “وزارتخانه تخصصی” می تواند برای سوالات این وزارتخانه کاملاً “بیگانه” باشد؟

چرا ما به دنبال “حل مشکل” با “انتصاب سیاسی” در کشوری هستیم که به دلیل مشکل سرمایه گذاری خارجی با قطع برق مواجه است؟

وقتی انتظار داریم پیچیده ترین مسائل صنعت آب و برق را در اختیار یک نابغه بی تجربه بگذارد ، چقدر یک “نابغه” می تواند وجود داشته باشد؟ و آیا می توان با “فرضیه نابغه” ریسک کرد و زیرساخت های آب و برق یک کشور را به دست “بی تجربه” سپرد؟
و اساساً ، چه “شهادت نبوغ” در محرابهایی وجود دارد که ما امروز از وزارت نیرو بیزاریم؟

بدنه وزارت نیرو یکی از وزارتخانه های داخلی است که توسط “منابع انسانی مجرب” اداره می شود. در لیستی که توسط دولت سیزدهم به مجلس ارائه شده است ، افراد باتجربه و ماهر نیز وجود دارند ، اما آقایان ، نمایندگان مجلس! شما نباید وزارت نیرو را تخریب کنید.