روایت‌هایی از کابوس‌های تلخ «قند»

“زهرا” و اعضای خانواده اش سالهاست که به بیماری مادرش و اضطراب و استرسی که متحمل شده اند عادت کرده اند و حالا حتی بدون گرفتن نمونه قند از مادرش می توانند وضعیت او را از صورت او درک کنند. وقتی قند خون او بالا می رود ، در نقطه ای از دست و پایش متوجه می شود که جدید است و سپس قند خون او را بررسی می کنند. از آنجا که این روزها قیمت نوارهای تست قند مانند همه موارد افزایش یافته است ، آنها نیز باید پس انداز کنند. اما این همه نگرانی آنها نیست. این روزها مسئله اصلی تهیه دارو و انسولین است که خانواده های دیابتی را بیش از گذشته نگران کرده است ، زیرا وقتی قیمت دارو افزایش می یابد یا برای چند ماه در دسترس نیست ، مجبورند آن را به هر قیمتی بپذیرند. چه چیزی از روح عزیزشان ارزشمندتر است؟

“قبلاً یک جعبه دارو 35 تومانی بود ، اما اکنون 70 تومن می خریم. وی افزود: ما حتی داروهای فشار خون را با قیمت بالاتر از نرخ مصوب خریداری می كنیم زیرا مجبوریم. زهرا می گوید: ”تجربه به ما نشان داده است که باید مقداری انسولین اضافی را همیشه در خانه نگهداری کنیم تا در هنگام کمبود دارو دچار مشکل نشویم. مادرم یکی از بیماران خوش شانس است که از انسولین قدیمی استفاده می کند و این نوع را می توان یافت اما در اطراف ما پر از افراد دیابتی است که از انسولین گلوله ای یا اتوماتیک استفاده می کنند و یک مشکل واقعی دارند و آنها برای همه دعا و دعا می کنند در صورت محرمانه بودن سایر بیماران دیابتی. کمکشون کن. ما حتی آن را به یکی از آشنایان خود که در هلال احمر کار می کند برای تحویل این انسولین به ما تحویل دادیم ، وی همچنین داروهای 35 تا 70 هزار تومانی را به ما می فروشد. مجبوریم زیرا کاهش قند خون برای یک بیمار دیابتی بسیار خطرناک است. چندی پیش یکی از دوستان مادرم که دیابت هم داشت به کما رفت و در اثر قند خون پایین درگذشت. آیا می دانید وقتی بیمار این داستان غم انگیز را می شنود چه اتفاقی می افتد؟ بعضی اوقات شکر مادرم پایین می آمد و او به کما می رفت و ما چند قند را در آب حل کردیم و به او دادیم تا حالش خوب شود. دیابت فقط یک بیماری نیست. این امر باعث درگیر شدن سایر اعضای بدن می شود. به عنوان مثال ، اکنون چشمان شما و کل مادر شما درگیر شده اند. کیسه صفرا نیز سنگسار شده و پزشک به دلیل دیابت و سن به دلیل مادرم 72 سالگی چنین گفته است. هر بار که او در هر نقطه از بدن درد داشته باشد ، به خود می گوییم که این درد باید مربوط به دیابت او باشد. “دیابت به نوعی با اعصاب ارتباط دارد و مادرم به محض عصبانیت قند خون خود را بالا می برد.”

طبق آخرین آمار وزارت بهداشت ، که در سال گذشته منتشر شد ، 11 درصد از جمعیت بالای 25 سال در ایران ، یعنی. بیش از 5 میلیون نفر ، دیابت و 18 درصد از جمعیت مبتلا به پیش دیابت هستند ، معادل 7 تا 8 میلیون نفر در کشور. و 25٪ از مردم از دیابت خود اطلاع ندارند. با این حال ، آمار ثبت شده در وب سایت خیریه حمایت از بیماران دیابتی با آمار وزارت بهداشت کمی متفاوت است و نشان می دهد جمعیت دیابت کشور 7 میلیون نفر است که از این تعداد تقریباً است. 2 میلیون عضو انجمن هستند و بیش از 50٪ آنها بیماری خود را نمی دانند.

دکتر. امیرکامران نیکوشان ، مدیرعامل انجمن دیابت ایران ، در ماه آگوست سال جاری اعلام کرد که آخرین آمار مربوط به جمعیت دیابت در جهان حدود 463 میلیون نفر است که تا سال 2030 از نیم میلیارد نفر عبور می کند و تا سال 2045 به 700 میلیون نفر می رسد. گفته می شود تقریباً هر هشت ثانیه در جهان یک نفر به علت دیابت می میرد.

این فقط بیماران دیابتی نیستند که از بیماری خود رنج می برند بلکه اعضای خانواده شان نیز مبتلا هستند. از طرف دیگر ، به دلیل اینکه این بیماری یک بیماری ژنتیکی است ، اعضای این خانواده ها نیز باید سبک زندگی خود را تغییر دهند و هر 6 ماه آزمایشات لازم را انجام دهند تا تعداد مبتلایان به دیابت افزایش پیدا نکند.

مادر مهدی 10 سال است که دیابت دارد و حدود 7 سال است که انسولین مصرف می کند. 4 سال از مراجعه کننده خودکار انسولین می گذرد.

وی درباره تجربه زندگی خود با یک دیابت و مشکلاتش به یومیر گفت: “ما متخصصان غدد درون ریز در ایران داریم ، اما مشکل این است که اکثر آنها بیماران جدید را نمی پذیرند و فقط بیماران قبلی خود را ویزیت می کنند.” یکی از بزرگترین مشکلات این روزهای ما دریافت دارو است. سال گذشته انسولین با اتوماسیون فراوان بود. از آنجا که مادرم نیز پرونده ای در هلال احمر دارد ، من هر ماه سهمیه انسولین وی را با نرخ بیمه می گرفتم اما به مدت 5 ماه انسولین اتوماتیک کمیاب شده و وزارت بهداشت توصیه می کند که بیماران دیابتی انسولین شیشه تزریق کنند اما نوع انسولین اتوماتیک با انسولین شیشه متفاوت است. . انسولین خود ایمنی است و باعث می شود بیمار قند خون کمتری داشته باشد. از طرف دیگر ، نوار تست قند از تعدادی دستگاه در بازار موجود نیست. به عنوان مثال دستگاه تست قند مادرم ژاپنی است که احتمال خرابی آن بسیار کم است اما چون نوار در دسترس نیست ، مجبورم دستگاه جدیدی را با نوار تست قند در بازار خریداری کنم که البته میزان خطای بالایی دارد. چندی پیش لیستی از داروخانه هایی که انسولین دارند منتشر شد و من به همان مکان ها مراجعه کردم اما متأسفانه آنها هیچ نوع انسولینی ندارند. من همچنین مجبور شدم همان چیزی را که هست آماده کنم زیرا چاره دیگری نداشتم. به نظر می رسد بیماران دیابتی آنچنان ارزشی ندارند که حاضر نیستند ارز مشخصی را برای تهیه داروی این بیمار کنار بگذارند. ما خانواده های مبتلا به دیابت به چیزهای زیادی عادت کرده ایم ، اما نمی توانیم به کمبود دارو و انسولین عادت کنیم زیرا جان عزیز ما وسط است. سوزن های پنیسولین اکنون محدود و گران هستند. »

مهدی ادامه می دهد: از طرف دیگر ، افراد دیابتی رژیم غذایی خاصی دارند و نباید زیاد غذا بخورند و من باید موارد زیادی را در مقابل بیمار خود مشاهده كنم. برای لحظه ای تصور کنید که به درون جهان ارل که توسط کارما هدایت می شود ، منتقل شده اید. تصور اینکه یک بیمار دیابتی هدیه ای باشد که سالها باید رژیم خود را دنبال کند سخت است. بیماران دیابتی نیاز به توجه زیادی دارند و نمی توان آنها را نادیده گرفت. به عنوان مثال ، اگر من از مادرم غافل شوم ، انسولین مصرفی او دیگر ناهار یا شام نمی خورد و گیج می شود. وی ادامه داد: دیابت بیماری است که کم کم ایجاد می شود و اگر بیمار رژیم غذایی مناسبی را دنبال کند ، تأثیر این بیماری روی سایر اندام ها مانند چشم و کلیه ها کندتر خواهد شد.

پدر نسرین هم دیابت دارد. علاوه بر همه این نگرانی ها ، او درباره یک کابوس دیگر می گوید: «شاید باورتان نشود ، اما یکی از بزرگترین ترس های خانواده های دیابتی این است که پای آنها درد کند. از آنجا که عصب پا در برخی بیماران دیابتی از کار می افتد ، بیمار هیچ احساسی ندارد. بنابراین ، او از مصدومیت خود آگاهی ندارد. این باعث می شود که عفونت به استخوان منتقل شود ، به همین دلیل است که صدای پای دیابتی را قطع می کنید. این بدان معناست که علاوه بر تمام مراقبت ها و استرس ها ، باید از پاهای بیمار نیز به طور مرتب مراقبت کنیم. وی افزود: البته پا حساس است زیرا دور از منبع و فرد به نظر نمی رسد ، در غیر این صورت زخم بیمار دیابتی خیلی دیر التیام می یابد و به همین دلیل باید همیشه مراقب باشیم كه هیچ بخشی از بدن بیمار ما آسیب نبیند.

وی می افزاید: “هرکسی ممکن است در دیدن چیزی مشکل داشته باشد و برای اطرافیانش امری طبیعی است ، اما وقتی بیمار دیابتی دارید ، این مشکل ساده باعث نگرانی شما می شود. می گوید من چیزی نمی بینم ، همه ما دچار استرس می شویم تا او در چشم هایش قند پیدا نکند و کور شود. خلاصه هر کلمه و وضعیت یک بیمار دیابتی دنیای استرس و اضطراب برای اطرافیان است. بنابراین سخت.”

نسرین می گوید ، “من فکر می کنم اگر شما هرگز نمی خواهید به دیابت مبتلا شوید ، فقط کافی است عکس پای قطع شده دیابتی را در گوگل جستجو کنید و سپس برای ابتلا به دیابت کاری کنید.” این افتضاح است.

به نظر می رسد سبک زندگی مهمترین اصلی است که همه ما باید از آن پیروی کنیم تا سالم بمانیم و از دیابت پیشگیری کنیم زیرا بسیاری از بیماران دیابتی مبتلا به این سبک زندگی اشتباه هستند. اما اعضای خانواده دیابتی ها برای سلامتی و تندرستی خود چه کاری باید انجام دهند یا اینکه چگونه باید با بیمار خود رفتار کنند تا هم آنها و هم بیمار احساس آرامش بیشتری کنند؟

دکتر. فرید براتی ، روانشناسی که 12 سال دیابت نوع 2 دارد و تحت درمان است ، به یومیر گفت: بیماری هایی مانند دیابت یا فشار خون بالا به دلیل سبک زندگی افرادی که معمولاً اضافه وزن دارند ، کمتر ورزش می کنند و یا عادت های بیشتری دارند. به نظر می رسد که آنها غذای سالم ندارند. بنابراین ، مهمترین توصیه برای بیماران دیابتی و خانواده های آنها تغییر سبک زندگی است. ایجاد یک محیط آرام و بدون استرس در خانه. محیط نقش بسیار مهمی در ایجاد چنین محیطی دارد ، بنابراین آنها باید انعطاف پذیری زیادی برای انتقال امید و آرامش به بیمار نشان می دهد. به عبارت دیگر ، اعضای خانواده باید الگوی بیماران خود باشند. هنگامی که می خواهیم از یک بیماری مراقبت کنیم ، باید مراقبت خود را در اولویت قرار دهیم. متأسفانه ، دیابت نیز ارثی است ، و بیشتر آن به همین دلیل ، اعضای خانواده بیمار نیز باید مرتباً از خود مراقبت کنند ، خصوصاً در شرایط فعلی که ما نیز درگیر بیماری عروق ویروس کرونا قلب هستیم. اثرات مستقیم بر مراقبت از بیمار. به همین دلیل ، توصیه می کنم خانواده های افراد دیابتی در صورت احساس نیاز به کمک ، با یک روانشناس واجد شرایط مشورت کنند. “کمک گرفتن از روانشناسان در این مورد نشان دهنده سطح بلوغ و بلوغ در انسان است.”

مدیرکل پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی در ادامه با بیان اینکه خانواده باید احساس امید را در بیماران دیابتی زنده نگه دارند گفت: گاهی اعضای خانواده به بیمار تأکید می کنند: “اگر غذای خاصی بخورید ، می میرید”. عباراتی از این دست می تواند باعث شود بیمار احساس کند: “من می میرم ، بگذارم غمگین شوم و سپس بمیرم.” این توصیه ها از طرف خانواده ها معمولاً نتیجه عکس دارد و به جای مفید بودن ، نتیجه مثبتی دارد. خانواده ها باید مراقب آنچه به شخصی می گویند باشند. فرد مبتلا به یک بیماری مزمن ، بیش از حد بیمار احساس می کند که دیگر امیدی به بهبودی ندارد بنابراین او دیگر آنچه را که نیاز دارد انجام نمی دهد. بنابراین امید به بیمار می تواند رنج بزرگی ایجاد کند از طرف دیگر ، خانواده باید به تعدادی از مسائل ، از جمله پخت و پز در خانه رسیدگی کند. به عنوان مثال ، در یک خانه با یک فرد مبتلا به دیابت ، نباید همیشه تعدادی شیرینی وجود داشته باشد. نه برای محروم کردن اعضای خانواده از خوردن شیرینی ، بلکه برای تحریک یک فرد دیابتی برای خوردن شیرینی جات و جلوگیری از پرهیز از مصرف مواد مخدر. افراد دیابتی دارای ویژگی های خاص ، استرس و اضطراب بالا هستند ، در معرض خطر هستند و بنابراین اعضای خانواده باید سعی کنند سطح استرس بیمار را حفظ کنند و تا آنجا که ممکن است او را به یک محیط امن تبدیل کنید زیرا استرس باعث افزایش سطح قند خون می شود. بنابراین ، باید یک رژیم غذایی مناسب برای بیمار وجود داشته باشد و برای او توضیح دهید که غذاهای ساده برای او مناسب ترند. اطمینان حاصل کنید که بیمار دارو را به موقع مصرف کرده است. بیمار را محکم نگه ندارید زیرا این گرفتن ممکن است منجر به لجبازی شود. بیمار باید تحت نظر متخصصان تحت درمان قرار گیرد و خود درمانی انجام نشود. “بیماران دیابتی را نمی توان زیاد مورد بحث قرار داد زیرا می تواند وضعیت آنها را بدتر کند.”

PS: 14 نوامبر روز جهانی دیابت است.

انتهای پیام