عمومی

اینستاگرام هشت ساعت، چرخ‌زدن در کتاب…؟

مطالعه چیست و اهمیت آن چیست؟ خواندن بخشی از مطالعه چگونه است؟ آیا مطالعه محتوای شبکه های مجازی به عنوان یک مطالعه در نظر گرفته می شود. مقیم؟

به گزارش یومیر ، این روزنامه ایران او نوشت: «خبر کوتاه و دلخراش بود. زمان مطالعه به ازای جمعیت ایران 16 دقیقه و 32 ثانیه است. بر اساس آخرین آمار ، ایرانیان بالای 15 سال به طور متوسط ​​هشت ساعت و 18 دقیقه در ماه می خوانند و این سوال آنقدر ناچیز به نظر می رسد که تعداد لایک های این توییت خبری حتی به تعداد انگشتان دست های هر دو نفر هم نمی رسد به در طول این توییت خبری ، توئیت دیگری با این موضوع می خوانیم: “بالاخره باید سینوفارم بازی کنیم یا آسترازنکا؟” و 540 نفر یافته های علمی جدید خود را منتشر کرده اند که هر کدام مراقبت های پزشکی خاص خود را دارند. آیا آنها واقعاً متخصص هستند یا این یافته ها را در منابع علمی معتبر تحقیق کرده اند؟

بر اساس آخرین گزارش مرکز آمار ایران که 62.560 خانوار را مورد بررسی قرار داده است ، بیش از 33 درصد از افراد بالای 15 سال در ماه کتاب غیر درسی می خوانند. در این گزارش ، اولویت به ترتیب خواندن مردم ، قرآن و دعاها ، رمان و داستان کوتاه و کتابهای روانشناسی و آموزشی است.

اما سوال مهمی که مطرح می شود این است که مطالعه و اهمیت آن چیست؟ خواندن بخشی از مطالعه چگونه است؟ آیا مطالعه محتوای شبکه های مجازی به عنوان یک مطالعه در نظر گرفته می شود. مقیم؟

علی اصغر سیدآبادی ، نویسنده ، محقق فرهنگی و کارشناس کتاب ، تعریف جالبی از کتابخوانی دارد. به گفته وی ، فرهنگ لغت مناسب تر از خواندن است و ابتدا باید معنی خواندن یا خواندن را به درستی توضیح داد: «اول از همه باید به این س importantال مهم پاسخ داد: منظور از مطالعه یا مطالعه چیست؟ تا زمانی که پاسخ روشنی به این س isال داده نشود ، نمی توانیم ارزیابی درستی از خواندن داشته باشیم. بخش مهمی از تفاوت در میزان خواندن یا خواندن کتاب ، عدم پاسخ روشن به این سال است. تعاریف در این زمینه متفاوت است. به عنوان مثال. در ارزیابی خود ، مرکز آمار ایران مطالعه کتاب را بخشی از خواندن و خواندن می داند. در حالی که در مطالعه ارزشها و نگرشهای ایرانی ، خواندن نماز یک عمل مذهبی است و در امور عبادی گنجانده شده است. ما سه نوع مطالعه داریم که باید از هم متمایز شوند: اول مطالعه برای درس است که شامل کتاب های درسی و وسایل کمک آموزشی است که نباید به عنوان خواندن یا خواندن در نظر گرفته شود. دوم ، مطالعه برای کار. به عنوان مثال ، وقتی یخچال خراب می شود ، با خواندن دفترچه راهنمای آن مشکلی پیدا می کنیم. این مطالعه یا مطالعه نیست ، اما دسته سوم خواندن عمومی است. “مطالعه ای که به دلایل مختلف مانند کسب دانش ، انتقال تجربه ، یا لذت بردن و سرگرمی انجام شده است.”

سیدآبادی خواندن یا خواندن را جزء دسته سوم می داند و می گوید: “من فکر می کنم اگر با این منطق به موضوع نگاه کنیم ، این 16 دقیقه که به عنوان میزان مطالعه روزانه افراد توصیف می شود ، صحیح نیست و اگر ما مطالعه محض را در نظر بگیرید ، کمتر از این است. ” در آخرین بررسی نگرشها و ارزشهای ایرانیان ، که دو سال پیش انجام شد ، در بخش بررسی مصرف فرهنگی ، میزان مطالعه مردم ایران دوازده دقیقه در روز اعلام شد. نکته دیگری که در بحث کتابخوانی باید مورد توجه قرار گیرد اشکال مختلف کتابخوانی است. قبلاً کتابها در زمینه کتابهای کاغذی خوانده می شدند و هنوز ادامه دارند ، اما اکنون مطالعه در زمینه های مختلف صورت می گیرد. یکی از این بسترها دستگاه های الکترونیکی و اینترنت است. هنوز بررسی نشده است که چند کتاب آنلاین خوانده می شود و چند کتاب صوتی استفاده می شود. “اگر بخواهیم فراوانی مطالعه مردم ایران را از نزدیک مطالعه کنیم ، این نوع روش مطالعه نیز باید مورد ارزیابی قرار گیرد.”

اما از منظر جامعه شناس اردشیر گراوند ، 16 دقیقه مطالعه در روز فقط به دلیل بی خانمانی و دورکاری مردم در کرونا اتفاق می افتد. گراوند می گوید: “اگر می خواهیم مزاحمت سایبری را به عنوان بخشی از مطالعه در نظر بگیریم ، بسیاری از ما هشت ساعت در روز مطالعه می کنیم.” محتوای فضای مجازی فضای فکری را برای انسان ها فراهم نمی کند. من معتقدم که مطالعه باید هدف داشته باشد. افزایش خواندن در هر. ساکن مستقیماً با سواد ارتباط دارد. امروزه سواد در ایران افزایش یافته است و مطالعه به یکی از ابزارهای سرگرمی و پر کردن اوقات فراغت تبدیل شده است. ما با سه نوع نظرسنجی روبرو هستیم ؛ خواندن اوقات فراغت مانند خواندن رمان ، خواندن بی زبان مانند خواندن مطالب پراکنده در فضای مجازی و خواندن هدفمند ، همانطور که تصور می کنم ، باید چند دقیقه بیشتر در روز نباشد. “به عنوان یک قاعده ، هر چیزی ، حتی خواندن یک کتاب تخصصی که ابزاری برای توسعه جامعه بشری است ، می تواند یک مطالعه تلقی شود.”

چرا ایرانی ها کمتر کتاب می خوانند؟ این سوالی است که هر ساله با فرا رسیدن هفته کتاب و کتابخوانی در رسانه ها مطرح می شود و پس از مدتی فراموش می شود. آیا معیاری برای سرعت خواندن بالا یا پایین در هر مورد وجود دارد ساکن جهان؟ علی اصغر سیدآبادی با دقت می گوید که برای قضاوت باید ویژگی های لازم را بررسی کنیم: “چرا 12 دقیقه کوتاه است؟ چقدر باید کتاب بخوانیم تا مناسب باشد؟ چقدر بیشتر باید مطالعه کنیم؟ متأسفانه چنین شاخصی وجود ندارد ، و مقدار آن مشخص نشده است.

من سالهاست که می نویسم و ​​تحقیق می کنم و معتقدم ایران یکی از کشورهای منطقه غرب آسیاست که سطح خواندن و خواندن آن پایین است. اما آنچه از خود انتظار داریم بیش از آن 12 دقیقه است. چرا میزان مطالعه روزانه ایرانیان در. کم ساکن است ، و چرا آنها کتابهای بیشتری نمی خوانند؟ سه دلیل برای پاسخ به این س Thereال وجود دارد.

اولین دلیل مربوط به توسعه جهانی است ، جایی که ما نیز در آن هستیم. رسانه های رقیب را از ماهواره تا اینترنت و گروه های فناوری جدید پیدا کنید. همه اینها به عنوان رقبای کتاب عمل می کنند و از فرصت خواندن کتاب استفاده می کنند. این دومین دلیل ملی است. یکی از دلایل ملی به درک خانواده ها ، تحصیلات و دانشگاه ها برمی گردد ، یعنی سیستم مستند تک متن. به عبارت دیگر ، برای اینکه افراد باسواد شوند و در مدرسه نمره بالایی بگیرند ، باید کتاب خاصی را که در تهران جمع آوری شده و در سراسر کشور خوانده شده بخوانند و این کتاب کافی است. آموزش تک کتابی مدتهاست که مورد انتقاد است و در بسیاری از کشورها دیگر کتاب های درسی متمرکز وجود ندارد. در این کشورها ، مباحث بر اساس کتابهای مختلفی که آموزش داده می شود تعیین می شود. به همین دلیل ، دانش آموز ، معلم یا دانش آموز هرگز احساس نمی کند که خواندن یک کتاب و خواندن کتاب های مختلف در زمینه و موضوعی که به آن علاقه دارد کافی است. . در

دومین امر ملی مربوط به تبلیغات رسمی و دولتی است که مطالعه را وسیله ای برای انتقال دانش و آگاهی معرفی می کند. در این تبلیغات تجاری تأکید می شود که با خواندن کتاب ، هوشیاری بالا می رود و ما دانشمند می شویم. وقتی امروزه روشهای مختلفی برای انتقال دانش وجود دارد ، برخی از مردم تعجب می کنند که چرا باید کتاب بخوانند. در حالی که آنها می توانند از راه های دیگر دانش کسب کنند؟

عامل سوم فقر و نابرابری اقتصادی است که اوقات فراغت را کوتاه می کند. “وقتی فردی سعی می کند نیازهای اولیه زندگی را از صبح تا شب برآورده کند ، جهان او برای برآوردن نیازها محدود شده و نمی تواند به چیزهایی مانند کتاب و کتاب فکر کند و خواندن کتاب در این شرایط یک تفریح ​​و سرگرمی است. “

گراوند نسل های قبلی را یکی از عوامل مهم کاهش مطالعه در ایران می داند و معتقد است که نسل بعدی نسل کتابخوان خواهد بود: «دلایل مختلفی وجود دارد که باعث می شود سرانه مطالعه مردم ایران کم باشد و اولین دلیل بسیاری از والدین در نسل ما بیسواد یا بی سواد هستند. میزان مطالعه در 50 سال پیش در ایران 35 درصد بود. وقتی در خانواده ها چیزی به نام کتابخانه وجود ندارد ، کودکان معمولاً کتابهای درسی را به پایان می رسانند اما در این خانواده ها تحصیل نمی کنند. کتابهای غیر درسی جایی ندارند ، پس کودکان علاقه چندانی به خواندن این نوع کتابها ندارند ، اما امروزه با افزایش مهارت خواندن ، می بینیم که بسیاری از بچه های نسل امروز به مطالعه کتاب علاقه مند هستند. “حتی بهترین هدیه برای کودکان این کتاب است و آنها با اشتیاق زیادی کتاب می خوانند. کودکان نسل امروز به رمان و فیلم علاقه زیادی دارند و سعی می کنند ادبیات را در کتاب ها بیاموزند. بنابراین ما باید به نسل آینده امیدوار باشیم. ” علاقه ای که بین نسل های جدید وجود دارد ، تعداد مطالعه در کشور در سالهای آینده افزایش می یابد و نسل جدید نسل خواننده خواهد بود. “

انتهای پیام

دکمه بازگشت به بالا